mommy issues

genellikle annesiz büyümüş veya düzgün bir anneye sahip olmayan, sevgisiz ve ilgisiz büyümüş erkek ve çocuklarında görülen durum. maalesef bunun içinde bende varım.

annesiz büyüyen, onun sevgisini ilgisini hissedemeyen insanların tanıştığı kişiyi (anne şefkati, yakınlığı, sevgisini gösterdigi kişileri) annesi yerine koyması. o tarzda sevgi beslemesi vs. ( kadınlarda ve erkeklerde de görülebilir)

bazen sorgulatan kavram..

erkekler, anneniz yerine koymayin.
sevgiliniz, esiniz sizin hayat arkadasiniz. ilgi, sevgi evet ama emziremeyiz *
az once ilbi ile bundan yakiniyorduk. gidin lan. anne meselelerini asin, kendinize gelin.

oglusumuz degil sevdigimiz adamsiniz.

mommy issues sadece, tıpkı daddy issues gibi baba figürünin fiziksel ya da mental eksikliğine benzer şekilde değil; buna ek olarak çok sevilen anne figürünün, sevgisini sonuna kadar hem fiziksel hem de mental anlamda hissettiren anne figürünün özlemi olarak ta görülür. sevdiği, değer verdiği, değer gördüğü babasına benzeyen erkeklerle olan kadınlarda daddy issues olmadığı bir gerçektir.

fakat, annesi tarafından kusursuz şekilde yetiştirilen erkekler, annesine benzer kadınları hayatlarına alarak aslında ağır bir sorunun, yani mommy issues'un öznesi olarak yer buluyorlar.

bu yüzdendir ki iki kavram arasında dağlar kadar fark var. çünkü birisi, ebeveynin eksikliğine odaklı bir sorun iken diğeri ise ebeveynin hem eksikliği hem fazlalığı odaklı bir sorundur.

yine bu yüzdendir ki daddy issues'dan muzdarip bir kadını çeşitli amaçlarınız doğrultusunda kandırmak çok kolaydır ama mommy issues'tan muzdarip bir erkeği yanınıza alırsanız hayat size cehennem olur. nereden mi biliyorum? tedavi olmadan önceki kendimden.

benim için daddy issues çok daha ağır, çok daha klinik ve kısa konuşulmayacak bir vakadır bu yüzden. bu arada daddy issues'un türkçesi baba sorunları değildir translate beyinli kardeşlerim.

annelerin erkek çocukların temel psikolojik ve sosyal gelişimlerini ihmal etmesinin sonucu olarak, çocuğun yetişkinliğinde kadınlarla sağlıksız, kendi değerini hiçe sayan ilişkiler kurmasına verilen ad.

çoğu zaman anneler toplumdaki "iyi anne ol" baskısı nedeniyle bu ihmallerini aşırı korumacı ve yüceltici, gösterişe dönük davranışlarla maskeler. sabır gösteremediğinden çocuğa yürümeyi öğretmeyip, sonra "kıyamam" diye sürekli kucağında taşımanın sosyal versiyonu.

durmayin haykirin mommy issuesi olan kizlar da vardir!!!!!!

bizim sülalede genetik bir şey sanırım.
anneannem kendi annesinden, annem anneannemden, ben de annemden çekiyoruz bir şekilde.

aslında dışarıdan bakınca her şey mükemmel gözüküyor.
çok modern gözüken bir kadın, işinde gücünde, fazlaca güzel, kendisine özen gösteriyor, hayatını yoluna koymuş..
içe dönünce ise beni görüntü olarak anneanneme benzettiği için ve ben büyüdükçe anneannemin bazı özelliklerine sahip olduğum için bile beni kızı olarak göremediğinden bahsetmiş birisi.
doğruluğunu bilmiyorum, açıkçası ilgilenmiyorum da. zaten yıllar önce söylemiş olduğu bir şey fakat unutamadığım şeylerden birisi.

annemle iyi anlaşabilmem ve onun gözünde küçümsenecek birisi olmamam için ona geçmişini hiçbir şekilde hatırlatmamam gerekiyor.
anneanneme benzememem gerekiyor, teyzemin sevdiği bir yemeği sevmemem gerekiyor, onun dinlediği tarzda müzikler dinlememem gerekiyor, onların taktıkları gibi takılar takmamam gerekiyor. hatta doğradığım bir sebzeyi bile onların doğradığı şekilde doğramamam gerekiyor.
ki bunlar da sadece annemle anlaşabilmem için gereken özellikler, aramızda sevgi oluşturacak şeyler değil.

bu şekilde olmasına alıştım gibi. hiçbir tepki vermediğimde , o yokmuş gibi davrandığımda bir şekilde halledebiliyorum. halledemediğim zamanlarda da zamana bırakıyorum, bir süre sonra halletmem gereken başka konular çıkıyor zaten.
yine de annemden duyduğum bazı cümleleri ve bakışları hayatımın sonuna kadar unutabilmeyi isterdim.
eminim ki o da kendi ailesi için aynı şeyi düşünüyordur, o yüzden ona da kızamıyorum.

işin trajikomik kısmı anneannem de anneme kendi geçmişiyle alakalı bu tarz davranışlarda bulunmuş zamanında.
sadece onda din konusu araya girmiş.
annem de anneannemin istediği kadar dindar birisi olamadığı için bu konuda baslı görmüş, o da dindar birisi olamadığı/olmadığı için sevilmemiş ve küçümsenmiş.
hayatını tamamen anneannemin istediği şeyler üzerine kurmaya çalışmış, ki annemin bu konuda gördüğü dün baskısını kendiminkiyle kıyaslayamam bile.
annemin kendi ailesini az çok tanıyorum çünkü, hem fiziksel hem de psikolojik şiddetle her şeyi çözebileceklerine inanan insanımsılar.
annemin açıldığını duyduklarında bile tüm sülalecek sivas'tan istanbul'a evimizi basmaya gelen kişilerden normal olmalarını bekleyemeyiz sanırsam.
bir de anneannemin ailesi konusu var, onlar daha ayrı garip insanlar, o konuya hiç girmeyeceğim.

sonuç olarak 'bozuk psikolojiyle neden ebeveyn olunmamalı' konusunu en derininden anlatan ve yaşatan bir sülaledeyim.
bir gün çocuğum olursa her şeyden önce kafamı komple toparlamaya yönelik hazırlık yapmayı düşünüyorum.