mr. nobody (film)

2092 yılında dünyada kalan son ölümlü 117 yaşındaki nemo'nun bir peronda durduğu zamanı hatırlaması ve annesiyle gitmek yada babasıyla kalmak kararının sonucunda yaşayacağı olasılıklar,farklı hayatlar,farklı ölümleri izlediğimiz güzel film.

nickime ilham olan film. seçim üzerine kurulu harikulade başyapıt. o tren sahnesi, anna'ya olan aşkı, müzikler. her şeyiyle muazzam.

--! spoiler !--

filmi izleyenler bilir nemo için 3 kadın var. anna, jean ve elise . anna hayatının aşkı. onu seçtiğinde hayatı gayet güzel oluyor. en azından ona olan aşkı onu mutlu ediyor. elise seçimi ise travmatik oluyor. kadın daha önceki sevgilisine karşı hala hisler icinde. nemo, elise ile evli ve çocuklu. ama mutsuz. oysa elise'i seviyor ama kadının kalbi başkasında. bu yüzden evlilik yürümüyor. jean ile olan ilişkisi de değişik. bu sefer jean ona aşık. gayet zenginler. lüks bir hayatları var. ama nemo mutlu değil. hatta eşine yazdığı bir mektup var ölene kadar unutmayacağım türden. o mektubu da paylaşayım;

--- alıntı ---

gün gelir herşey çekilmez görünür göze.
seçimler çoktan yapılmıştır. elimden hayatıma devam etmek geliyor sadece.
kendimi avucumun içi gibi tanıyorum.
her tepkimi önceden görebiliyorum.
hayatım hava yastıklarıyla emniyet kemerleri arasında sıkışmış kalmış.
bu noktaya ulaşmak için herşeyi yaptım, ulaştım da ama sıkıntıdan ölüyorum.
en zoru hala hayatta olduğumun farkında olmam.

--- alıntı ---


--! spoiler !--

özetle nemo'nun anna'ya olan aşkı beni çok derinden etkiledi. hatta filmdeki jean ve elise seçiminde de bir şekilde anna ile karşılaşıyordu ve kadına karşı bir hisse sahipti. ben de buna inanıyorum. doğru insan hangi seçimi yaparsam yapayım karşıma çıkacak. bu inançla yaşıyorum.

herkesin çok beğendiği ama benim sıkıldığım bir film.

film kısaca olasılıklar üzerine kurulu yani hangi seçimde nasıl bir hayatın olurdu, üzerieine de bir tutam gizem serpiştirmişler, bunuda sunmuşlar

filmin en beğendiğim yanı, anna nın kendisi, kadın gerçekten çok güzeldi, ben olsam bende ona aşık olurdum tabii kıs kıs kıs.

kendisi en sevdiğim filmdir. başrolü (bkz: jared leto)'dur. film giriş/gelişme ve sonuç olarak akmaz. hikaye kesit kesit verilir. ve siz yapbozdaki gibi onu zihninizde birleştirirsiniz.

film izleme keyfine sahip olmayan kişilerin bu nasıl film lan diye dalga geçeceği, film izleme keyfine sahip ve ne izleneceğini bilen insanlar içinse baş yapıt sayılabilecek bir filmdir kendisi.

izlenmesi, tarafımca şiddetle tavsiye edilir.

2009 yapımı, van dormael'in yönettiği benim için başyapıt olan film. kaos teorisi, kelebek etkisi, quantum fiziği, paralel evren gibi konulara meraklıysanız mutlaka izlemeniz gereken bir film. film boyunca; yaptığımız her seçimin, her tercihin hayatımızı, kaderimizi ve geleceği nasıl değiştirdiğine vurgu yapılıyor. ancak en önemli konu şu ki; sen hangi tercihi yaparsan yap, yaşananlar bambaşka şekilde vuku bulabilir ancak öyle olsa dahi yine de aynı anlam ve değeri taşır, vurgusu da film boyunca işleniyor. filmde başrol oyuncusunun hayatından kesitler veriliyor. 117 yaşındaki hali de var, olası çocukluk yılları ve tercihlerine göre farklı paralel verenlerde farklı yaşlardaki farklı zamanlardaki yaşamları da var. nemo'nun anne babası ayrılırken yapacağı tercih, hatta pastaneden pasta alırken yapacağı tercih bile onun bir sonraki yaşamını nasıl da etkiliyor film boyunca bunu izliyoruz. şu cümle beni en çok etkileyen sahnelerden biri
kelebek etkisi daha önce ve sonra da sinemada bir çok kez ele alınmış ve izleyicinin çok keyif aldığı bir konu. hatta aynı isimli film serisi bile mevcut. mr. nobady de türünün en iyi örneklerinden. ben bir kaç kere izledim. bir çok kez daha izleyebilirim. eğer benzeri film önerileriniz olursa mesaj atabilirsiniz.

en sevdiğim filmler arasındadır. bir insanın verdiği kararların hayatını nasil sekillendirdigini çok güzel gösteren filmdir.bazen benim de aklıma gelir acaba o zaman o şehirden ayrılmasam simdi ne olurdu,ya da o sevgilimle evlensem ne olurdu gibi.hepsini aynı anda gösteriyor bu film.

2010 yılında gösterime giren filmdir. olayın başlangıcı cennetle başlar. cennette dünyaya gönderilecek çocukların dudaklarına melekler parmağıyla dokunur; bu onların unutmalarını sağlayan bir dokunuştur. fakat kahramanımız unutulmuştur. sonrasında dünyaya gelen kahramanımız her şeyi hatırlamaktadır. ama asıl olay örgüsü anne ve babasının ayrılmaya karar verip, tren istasyonunda bir seçim yapması istenmesidir. trene binip başka şehre gidecek annesiyle mi gidecektir, yoksa babasıyla mı kalacaktır. bu seçimin ve bu seçimlerden doğacak diğer seçimlerden oluşan olası yaşamları olacaktır. farklı kadınlara aşık olacak, ölecek, zengin olacak, fakir olacaktır. 2092 yılında ölecek son insan olarak , ölümüne saatler kala bir gzeteci kendisiyle röportaj yapacak ve ona tüm bu yaşadığı hayatları anlatacaktır. gazeteci sonunda: peki hangisi gerçek yaşamınız? cevap: hepsi. konusu değişik, sürükleyici, her izlediğinizde farklı bir detayını farkettiğiniz bu film, bana göre bir başyapıttır. ayrıca ‘where is my mind’ şarkısı da ayrı yakışmıştır.

kısa film tadında 2009 yapımı hoş bir van dormael filmi. filmde yapılan en ufak bir seçimin hayatımızda nasıl değişikliklere yol açabileceği anlatılıyor. bu yünden az da olsa butterfly effect e benziyor.

ama yönetmen kalitesi ayrımı koyuyor. bünyesinden üç farklı film çıkarabilecek bir senaryoya sahip. müzik ve oyunculuklar çok başarılı. film her anlamıyla izlemeye değer. ama gereksiz sahneler filmi yaklaşık iki buçuk saate çekmiş ve 14 yaşındaki ergen çocukların sevişme sahnelerini izlemek zorunda bırakılıyorsunuz.

birkac kez izlemeye calistigim, ama her seferinde yarim kalan film. birkac otobiz, birkac teyyare yolculugu buna dahil. evde izlemeyi hic denemedim, belki onunla alakalidir. boyle yayarak izlenecek bir film ki ben sekiz yasinda 2001 uzay macerasini gozlerimi kirpmadan izlemis, the man from earth'u sikilmadan birkac kez izlemis ama nuri bilge ceylan filmlerinden tiksinen bir bunyeyim.

kisfmet.

zorunlu edit: sagolsun, alt komsu yazar arkadas 'kalabalik izlenmesi lazim' demis ama, 45 kisilik otobuste de, 250 kisilik ucakta da basaramadim. sorun bende galiba.

o kadar muhteşem bir film ki nasıl övsem eksik kalır gibi hissediyorum. senaryonun gücü, oyuncuların performansı bir yana üstünden seneler geçse bile belki senaryonun dolambaçlı olmasından kaynaklı olarak detayları unutacağınız ama yine de “ne filmdi bee” diyeceğiniz bir yapım.

bir yandan kelebek etkisi, paralel evren, quantum fiziği gibi konular hakkında düşünmeye iterken diğer yandan zamanında seçmiş olduğunuz seçimleri sorgulatıp hayatınıza dokunuyor.

nemo ve anna aşkının işleniş güzelliğine de ayrıca değinmek istiyorum. romantik film başlığı altında izleyebileceğiniz pek çok yapımdan daha doyurucuydu.

bununla beraber film aynı zamanda doğru insanın yaptığınız her türlü seçime rağmen hayatınızın bir noktasında sizi bulacağına dair romantik çıkarımlar yapmanıza sebep oluyor.

birbirinden uzak gibi görünen bu çeşitli temaları tek bir filmde izleyiciye vermiş olmaları gerçekten takdir edilesi. şimdi müsaadenizle biraz tavana bakıp düşünmeye gidiyorum.*

film aslında yaşı benim gibi seçim yapmak ile ilgili biraz geçkin olanlar için ; mumlar pastadan daha pahalıya geliyor durumu ama yapacak bir şey yok.
hayattaki seçimlerimiz , doğru seçimler yapmak , seçiminin her hâlükârda doğru olduğu üzerinden gitmek vs. filmde anlatılan konu özünde bu.
nemonun seçimlerine göre hayatı nasıl devam ediyor , neler yaşıyor merak edenler izlesin.
filmden güzel bir alıntıyı da şuraya bırakalım:

"mr. nobody," karmaşık bir anlatı yapısına sahiptir ve seyirciyi zamanın içinde ve farklı gerçeklikler arasında gezdiren bir yolculuk sunar. film, kaotik bir şekilde kurgulanmıştır, geçmiş, şimdi ve gelecek arasında gidip gelir, bu da seyirciye nemo'nun hayatındaki farklı dönemleri anlama ve bağlantı kurma fırsatı verir.filmin temel teması, yaşamın belirsizliği ve tercihlerin hayatımızı nasıl şekillendirebileceği etrafında döner. nemo'nun farklı seçenekleri arasında gidip gelmesi, izleyiciye bir kararın hayatın seyrini nasıl değiştirebileceği konusunda derin düşündürür. ayrıca, filmde zamanda yolculuk ve paralel evrenler gibi bilim kurgu unsurları, insanın varoluşu ve zamanın doğası üzerine metafizik düşüncelerle iç içe geçer. muhteşem bir yapıt bence, herkesin hayatında bir kere acaba şunu seçseydim hayatım nasıl olurdu sorusuna kaynaklık ediyor. olasılıkları deniyor ve hepsini yaşıyor.

izleyip yazmayı unuttum filmlerden. bir ara tekrar göz atmam gerekebilir. konusu insanın aklını sürekli olarak kurcalayan bir konu ve güzel bir konu. film bunu güzel işlemişti aklımda kaldığı kadarıyla. bir ara göz atacağım.

başyapıt olan film.

benim hayatımın aşkı yok. mr nobody filmindeki gibi farkı yerlerden birlestirdiginde farklı buyuk asklara cıkıyorum. kafam karısıyor. aman zaten neyleyim gecmiste kalmıs buyuk askı? umarım gelecegime gelir, bir kahve icer, kalır.