mutsuzluktan beslenen insanlar

kendi mutsuzluğundan beslenip gelişen insanlara lafım yok da başkasının mutsuzluğuyla beslenenler tam bir ruh emicilerdir. e tabii başarıları yok, mutlu değiller, neyle beslensinler?

üstteki entryi de sahibinin nickini de çok beğendim.
kendi kendinizi dilediğiniz gibi üzebilirsiniz ama çevrenizdeki insanları surekli üzerseniz onları kaybedersiniz.
her şeye rağmen meraklı, umutlu ve sağlıklı olmaya çalışın... emin olun bu çabanın meyvesini bir gün yiyeceksiniz.

genelde kendilerine veya başkalarına oluşturdukları kaos ortamından dolayı çok mutludurlar. yazdığı üzere, mutsuzluktan *beslenen* insanlar. bu durum onları besliyor mutsuz etmekten ziyade.

kendileri mutsuzdur ve bir gün mutlu olabileceklerini dair umutları da yoktur, o yüzden de mutlu insan görmeye tahammül edemezler. ben mutlu değilsem hiç kimsenin de mutlu olmaya hakkı yoktur gibisinden hastalıklı bir bakış açıları vardır. ayrıca, başkasının başına gelen talihsizliklere sevinen insanlardır. mesela, kendilerinin maddi durumu iyi değildir, durumlarını düzeltmek için çaba harcamak yerine maddi durumu daha iyi olan insanları kötülerler. "onlar zengin ama onların da çocukları hasta." içten içe o zengin kişinin çocuğu hasta diye sevinirler.

kendi mutsuzluğundan besleniyorsa başka bir şey hissedemediğindendir . başka çaresi yok, uyum sağlamak lazım.

sorunlu insan tipidir. şahsen ben başkalarının mutluluğuyla mutlu olan taraftayım. eğer ki çevrem mutsuzsa kötü etkilenip modum da düşebilir

ay sürekli drama yapan insanlardır. bir süre sonra katlanılmaz hâle geliyorlar. ilgisizlikten, ilgi görme isteğinden kaynaklandığını düşünüyorum. yoksa kimse mutsuz olmak istemez bence ya.

aç kalsınlar, zehir zıkkım beslensinler, sesi büzüşesiceler.*

kalplerinde sevgi ve empati yerine kin bulunur. herhangi bir sebeple bu kini uluorta dökebilirler.
sebep sen değilsindir,kızgınlığı kendinedir .

öyle sevgisiz de büyümüş gibi düşünme bu insanın mizacında olan bir şeydir bence .

bu gibi insanlarla savaşmak faydasızdır çünkü zaten istediği savaşmaktır .

kendi haline bırakmak,mümkün olduğunca az iletişim kurmak iyidir .

maalesef bu aileden biri de olabilir,işveren de .
belki internet ortamında,takıldığınız bir platformda da...
sevgili ya da arkadaş demiyorum çünkü bu gibi insanlarla arkadaş olmayın zaten manyak mısınız?

doğu toplumlarında sık olan bir durum. duygusal insanlarız. yoksa o kadın programlarının, reality showların başka bir açıklaması olamaz. mutsuzluk ve acı bağımlısı bir toplumuz. amerikalı ve türkiye'de yaşayan bir kadın vardı. dizi izlemiş biraz, depresyona giriyordum az kalsın diyordu.

kendi mutsuzluğu ile başa çıkamayanların beslendiği acınası yol.

mümkünse hepsinin abv.

yerli yapım (ağlak) dizi, film ve sabah programlarının reyting oranına bakınca zaten bu konudaki arzusu ortada toplumun..öte yandan, dünya genelinde böyle bir durum var artık. genel olarak insanlar mutsuz ve dramatik şeylerden zevk alır gibiler. aynı anda her türlü duygu haline bürünebilmeyi başaran (bkz: poker face) insanoğlunun gelecekte daha nelerden zevk alacağı merak konusu..