müzik dinlerken gelen klip çekiyormuş hissi

uzun ve bir o kadar ilginç bir başlık ismi oldu ama bir tek bende mi oluşuyor bu hissiyat merak içerisindeyim. radyoda ya da başka bir yerden müzik dinlerken beğendiğiniz şarkıya bir yandan da mırıldanarak eşlik edersiniz. tabi bu sırada şarkının sözlerinin ya da bestesinin sizin haleti ruhiyenizde yarattığı etkilerle yavaş yavaş bahsettiğim moda sürüklenmeye başlarsınız. uzun uzun iç geçirmeler, ufuk çizgisine doğru kısık gözle bakış fırlatmalar, arabadaysanız direksiyona hafifçe vurup sağı solu kesmeler, kısacası kliplerde oyuncularda gördüğümüz hareketlerin benzerlerini biz de farkında olmadan yapmaya başlarız. o an orada bir kamera olsa da sizi çekse sonradan izleyip ulan ben napıyorum diyebilirsiniz. ilginç bir durumdur.

hastalık teşhisi koyulmuş durumdur.

ben genelde sevdiğim şarkıların kliplerini beğenmem kafamda başka bir senoryayla kendim için tekrar çekerim klibi. işin daha çok yönetmenlik kısmındayım.bu şarkıya bu klip olmuş mu be kardeşim şöyle ormanlık alanda eski bir ev koyalım çamaşır ipi olsun ortada odun parçaları...

klip değil de konserdeymiş gibi hissediyorum. sahnede grupla beraber.

bazı şarkılar vardır kendinizden bir şey bulursunuz. şarkı çok güzeldir ve sanki o şarkıyı siz yazmışsınız ve siz söylüyorsunuz hayaliyle dinlersiniz gururlu gururlu. dinlerken de hayali klibini çekersiniz kafanızda.

bayhan gibi görünmez bi kameraya doğru anlamsız bakışlar atmama sebep olan his.

buradan

daha çok yemek ya da temizlik yaparken ve araba kullanırken hissettiğim durum. en çok bu aktiviteleri yaparken yüksek sesle ve hareketli parçalar dinlediğim için onun etkisi olduğunu düşünüyorum.

yüksek sesle dinliyorsam ve o an sadece o müzikle ilgileniyorsam, kendimi olaya vermişsem hissettiğimdir.

slow bir müzik ya da böyle daha hüzünlü bir müzikte hele bir de kulaklık takıp yürüyorsanız tam kliplik hissetirir.

pop müziklerde oluyor bende. ama benimle klip çekseler batarlardı ondan iyi ki çekmediler.

hele otobüsteysen kafanı cama yaslayıp o havaya girmen kaçınılmaz sondur.

hayal dünyasında yaşayan benim gibi insanların işidir müzik dinlerken başka iş yaptırmaz bu özellik

sokakta yürürken dahi kendimi durduramıyorum. olabildiğince az ve hafif bir şekilde dans ediyorum yürürken, kendimi dışardan görsem mala bak derim ama çok zevkli.

ulan sırf bu yüzden beklediğim tek icat lens niyetine göze takılabilen kameralar. işte o gün geldiğinde bu topraklardan gaspar noe'ye bir rakip çıkmış olacak

klip de şöyle: arkada şarkı çalıyor, ben
şarkıyı söyleyerek, normal sözlükte entry giriyorum.
(bkz: yaşanan olayın başlığına denk gelmek)

daha çok otobüste giderken yaşanan histir.

hayır bunun doğrusu müzik dinlerken konser veriyormuş hissi ya da hayalidir. elim ayağım iş tutmaz oluyor,resmen hayale kapılıyorum

beni eğlendiren müzikleri dinlerken ağır çekimde penaltı kullanıyormuşum gibi yaparım genelde.