1.
my heart can't beat unless you tell it to (2020)
28 temmuz 2020'de amerika'da vizyona girmiş, jonathan cuartas'ın yönetmen koltuğunda bulunduğu, ıngrid sophie'nin olağanüstü bir oyunculuk gösterdiğini düşündüğüm, beni götümden bıçaklamış müthiş bir psikolojik gerilim, olağanüstü bir drama filmi...
konusundan birazcık bahsedeyim, hayır spo yok.
dwight ve jessie, biricik kardeşleri thomas'ın yaşaması için çabalayan iki insan. çabaladıkları kısım ise geceleri kan bulmak... huh? dediğinizi duyar gibiyim, evet, tahmin ettiğiniz şey. thomas bir vampir!
insanları öldürmekten artık rahatsızlık duymaya başlayan dwight bu durumu sorgulayıp kaçmayı düşünmeye başlayan bir ruh haline büründükçe, ablası jessie tam tersi bir halde çıkıyor karşımıza... aileyi bir arada tutmak için elinden ne geliyorsa yapmaya hazır bir vaziyettedir...
film senaryo olarak çok olağanüstü değil, hatta bazı kısımlarda yavaş aktığı gibi sınıfta kalacak yerleri olduğunu da düşünüyorum. bazı kısımlara açıklık getirmemiş, aksine soru işaretini de çok yanlış yerlerde bırakmış gibi sanki.
görüntü olarak olağanüstü bir haz verdi bana. en başında x files'ın fragman sonundan tutun, agnes varda ablamın mutluluk filmine kadar gidip geldim izlerken... renkleri ve ışıkları çok mükemmel kullanmışlar.
dahası da, bazı sahneler öyle gerilim dolu ki, nefesimi inanın tutup sahnenin nereye bağlanacağını bekledim ve kalakaldım yerimde. bildiğiniz kalakaldım! öyle tatmin etti ki o gerilim sahneleri anlatamam... işte bu ya! diye fısıldadım kendime. daha da tuhafı filmin sonunda gözyaşlarımı tutamadım ben, fena çarptı...
müzikleri de güzel filmin, sayesinde misler gibi şarkılar keşfettim.
film için korku deniyor ama korku ile alakası yok bu arada. izlenir mi? evet, lütfen.
28 temmuz 2020'de amerika'da vizyona girmiş, jonathan cuartas'ın yönetmen koltuğunda bulunduğu, ıngrid sophie'nin olağanüstü bir oyunculuk gösterdiğini düşündüğüm, beni götümden bıçaklamış müthiş bir psikolojik gerilim, olağanüstü bir drama filmi...
konusundan birazcık bahsedeyim, hayır spo yok.
dwight ve jessie, biricik kardeşleri thomas'ın yaşaması için çabalayan iki insan. çabaladıkları kısım ise geceleri kan bulmak... huh? dediğinizi duyar gibiyim, evet, tahmin ettiğiniz şey. thomas bir vampir!
insanları öldürmekten artık rahatsızlık duymaya başlayan dwight bu durumu sorgulayıp kaçmayı düşünmeye başlayan bir ruh haline büründükçe, ablası jessie tam tersi bir halde çıkıyor karşımıza... aileyi bir arada tutmak için elinden ne geliyorsa yapmaya hazır bir vaziyettedir...
film senaryo olarak çok olağanüstü değil, hatta bazı kısımlarda yavaş aktığı gibi sınıfta kalacak yerleri olduğunu da düşünüyorum. bazı kısımlara açıklık getirmemiş, aksine soru işaretini de çok yanlış yerlerde bırakmış gibi sanki.
görüntü olarak olağanüstü bir haz verdi bana. en başında x files'ın fragman sonundan tutun, agnes varda ablamın mutluluk filmine kadar gidip geldim izlerken... renkleri ve ışıkları çok mükemmel kullanmışlar.
dahası da, bazı sahneler öyle gerilim dolu ki, nefesimi inanın tutup sahnenin nereye bağlanacağını bekledim ve kalakaldım yerimde. bildiğiniz kalakaldım! öyle tatmin etti ki o gerilim sahneleri anlatamam... işte bu ya! diye fısıldadım kendime. daha da tuhafı filmin sonunda gözyaşlarımı tutamadım ben, fena çarptı...
müzikleri de güzel filmin, sayesinde misler gibi şarkılar keşfettim.
film için korku deniyor ama korku ile alakası yok bu arada. izlenir mi? evet, lütfen.
devamını gör...