namaz kılan bir insanı öldürmek

bu nasıl husumet arkadaş neyin kini neyin öfkesi böyle öldürdün adamı.

buradan

aklıma son halife aliyi getiren durum.

tasarlayarak adam öldürme. eskiden cezası idamdı.

“yılanı su içerken öldürme” diyen bir insanlıktan namaz kılarken öldürme insanına denk geldik.

düşünsenize her an öldürülebilirim korkusuyla yaşıyoruz.
seni öldürmeleri için seni tanımalarına gerek yok, onlarla kavga etmene gerek yok.
bir “pardon” sözüyle bile öldürülebilirsin, güldüğün için öldürülebilirsin,
yan baktın diye öldürülebilirsin,
kadın olsan da erkek olsan da genç, yaşlı hatta küçük bir çocuk olsan bile öldürülebilirsin,
evinde, caddede, sokakta, mahallede, çarşıda hatta ve hatta namaz kılarken bile öldürülebilirsin.
sevdiğin için,
güvendiğin için,
ayrılmak istediğin için,
boşanmak istediğin için,
borçlu olduğun için…

“benim herhangi biriyle husumetim yok ki niye beni öldürsünler.” bile diyemiyorsun.
her an öldürülebilirsin, her an öldürülebiliriz.

yani fark etmiyor yoga da yapsa öldürecegin insanin eylemi mühim değil, o adama göre av konumunda zaten eyleminin bir değeri yok sonuçta.

islam coğrafyasında çok sık rastlanan, hatta halen sürdürülen bir şey. namazda doğrudan halife bıçaklamış bir kültürel kod var. bugünde gözünü kırpmadan birbirlerinin camisini mescidini bombalıyorlar. birinin namazı ötekince namaz bile sayılmıyor.
kendimizi kandırmayalım..işte ortadoğu işte dünya..
(dininin peygamberinin cenaze namazına katılmamış, torunlarını boğazlamış bir anlayış için namaz sandığınız gibi bir şey değil. )