1.
*seçme şiirler ile ilgili başka şiir kitabı başlığı daha olduğu için nazım hikmet adı parantez içinde verilmiştir.
nazım hikmet imzalı eser olup
adam yayınları tarafından 1997 yılında yayınlanmıştır.
kitabımı pdf formatında okudum,
pdf baskısı 113 sayfa kadardı.
şiirleri çok iyi buldum, zaten nazım hikmet'in kötü şiir yazma olasılığı bir uzaylı tarafından kaçırılmak kadar olası gibi görünüyor.
şiirler hakkında kişisel fikrimi belirtmem gerekirse şiirleri bu sefer şairin ideolojisinden bağımsız bir düzeyde ilerliyor, toplumsal veya siyasi, devrimci ağırlıklı şiirler fazla yoktu, ideolojilerden ziyâde şairin iç döktüğü şiirlerdi okuduklarım.
şiirlerde en çok aşk/ ayrılık/ yaşam/ ölüm/ hasret gibi hayata dair keskin durumların şairdeki yansıması ön planda gibiydi.
şiirlerde aşkı, ayrılığı, ölümü, sevdayı, bütün insanlığa duyulan sevgiyi, mapus yatmanın verdiği acıyı, özgürlüğünden men edilmenin verdiği acı, karısından ve sevdiği her şeyden uzakta olması, ölüme yaklaşması veya zaten sevdiklerin olmadan yaşamanın bir ölüm hâli olması, şiirlerde karşılaşabileceğimiz şeylerdendi.
kitapta kendisinin çok bilinen birkaç şiirinin olduğunu da söylemek gerekir.
kırgın ve özgürlüğünden uzakta, sevdikleri olmadan yaşamaya çalışan büyük bir şairin o dönem hissettiklerini hissedebilmek adına okunması gereken bir eser olduğunu düşünüyorum.
kitaptan alıntı içine aldığım etkileyici dizeleri bırakıp burada bitiriyorum, çok iyi bir şiir kitabıydı.
yatağımda öldürüldüm ben.
ben, alacakaranlığında son sabahının dostlarımı ve seni göreceğim,
ve yalnız
yarı kalmış bir şarkının acısını
toprağa götüreceğim.
ne güzel şey hatırlamak seni;
ölüm ve zafer haberleri içinden
hapiste ve yaşım kırkı geçmiş iken...
-ve ne düşünüyor
beni mi?
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
dünyayı unutabilmek için ne kadar çok içerdiniz...
ölüm kendinden önce bana yalnızlığı yolladı.
nazım hikmet imzalı eser olup
adam yayınları tarafından 1997 yılında yayınlanmıştır.
kitabımı pdf formatında okudum,
pdf baskısı 113 sayfa kadardı.
şiirleri çok iyi buldum, zaten nazım hikmet'in kötü şiir yazma olasılığı bir uzaylı tarafından kaçırılmak kadar olası gibi görünüyor.
şiirler hakkında kişisel fikrimi belirtmem gerekirse şiirleri bu sefer şairin ideolojisinden bağımsız bir düzeyde ilerliyor, toplumsal veya siyasi, devrimci ağırlıklı şiirler fazla yoktu, ideolojilerden ziyâde şairin iç döktüğü şiirlerdi okuduklarım.
şiirlerde en çok aşk/ ayrılık/ yaşam/ ölüm/ hasret gibi hayata dair keskin durumların şairdeki yansıması ön planda gibiydi.
şiirlerde aşkı, ayrılığı, ölümü, sevdayı, bütün insanlığa duyulan sevgiyi, mapus yatmanın verdiği acıyı, özgürlüğünden men edilmenin verdiği acı, karısından ve sevdiği her şeyden uzakta olması, ölüme yaklaşması veya zaten sevdiklerin olmadan yaşamanın bir ölüm hâli olması, şiirlerde karşılaşabileceğimiz şeylerdendi.
kitapta kendisinin çok bilinen birkaç şiirinin olduğunu da söylemek gerekir.
kırgın ve özgürlüğünden uzakta, sevdikleri olmadan yaşamaya çalışan büyük bir şairin o dönem hissettiklerini hissedebilmek adına okunması gereken bir eser olduğunu düşünüyorum.
kitaptan alıntı içine aldığım etkileyici dizeleri bırakıp burada bitiriyorum, çok iyi bir şiir kitabıydı.
yatağımda öldürüldüm ben.
ben, alacakaranlığında son sabahının dostlarımı ve seni göreceğim,
ve yalnız
yarı kalmış bir şarkının acısını
toprağa götüreceğim.
ne güzel şey hatırlamak seni;
ölüm ve zafer haberleri içinden
hapiste ve yaşım kırkı geçmiş iken...
-ve ne düşünüyor
beni mi?
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
dünyayı unutabilmek için ne kadar çok içerdiniz...
ölüm kendinden önce bana yalnızlığı yolladı.
devamını gör...