nba vs euroleague

nba şov dünyasıdır, vitrindir; euroleague gerçek basketbolun oynandığı yerdir. nba de alan savunması yaptırmazlar, euroleague de makatından kan alırlar savunmayla. burası euroleague, burda güçlüler ayakta kalır.

euroleague antrenman salonu, nba macfittir.

ya da; kurtlar sofrasi* vs cemiyetin unlu simalarinin bulusma toplantisi da diyebiliriz.

her basketbolcu bir gun nba’de oynamak ister bu bir fact ama hicbir avrupa menseili basketbolcu*, euroleague’de debelenmeden nba’in pariltili evrenine giremez.

tum basketbol ligleri esittir, bazi basketbol ligleri daha esittir.*

nba gelmiş geçmiş en iyi basketbol ligidir ,euroleuge ise avrupadaki en iyi takımların buluştuğu lig. sertlik olarak nba her zaman avrupa basketbolundan da serttir . nedeni gayet belli avrupadan draft olup tutunamayan nice oyuncu var halbuki sertliğe alışkın olmaları gerekir ama görüldüğü gibi değil . nba senede 82 maç oynayan bir lig ve her zaman hazır olmalısınız yoksa barınamazsınız .

geçen sezondan güzel bir nba savunma derleme videosu bırakıyorum, iyi seyirler.

nba her şeyden önce çok büyük bir ekonomik güce ve organizasyona sahiptir. tam bir şov ve eğlence dünyasıdır. büyük bir pazarlama ağına sahiptir. dünyanın her yerinden hayranları ve müşterileri vardır. michael jordan'ı, kobe'yi, lebron'u, iverson'ı çinli bir çocuk da tanır kongolu çocuk da tanır. bir türk çocuğu nowitzki formasıyla basketbol oynar ve gece kafasını yastığa koyduğunda nowitzki olduğunu hayal eder. veya sabaha karşı uyanıp bir spurs maçı izlemek amacıyla uykusundan ferâgat eden çok insan vardır. dolayısıyla tabii ki takipçisi, hayranı ve seveni euroleague'in çok üzerindedir. euroleague'in ekonomik sınırları çok dardır ve başka bazı yönetimsel sıkıntıları vardır. yayın hakları fiyatları filan berbat durumdadır. ama yine de euroleague'in yeri bazı bakımlardan bambaşkadır. avrupa seyircisi çok daha tutkulu ve rekâbetçidir. kimileri pek hoşlanmasa da maçlarda savunmalar genellikle öne çıkar ve ben kıran kırana geçen bir euroleague maçı izlemeye bayılırım. sadece taraftarı olduğum fenerbahçe'yi ve sempatizanı olduğum efes'i değil maccabi ve kızılyıldız gibi takımları da izlemeyi severim. gözümüzün önünde parlayan oyuncuların nba'e gitmelerinden bazen hüzünlensem de genel olarak doncic gibi gelecek on yıla damgasını vuracak yıldızları çıplak gözle istanbul'da izleme şansı elde etmiş olmamdan dolayı keyif duyarım.

euroleague maçları bana daha keyifli geliyor ya, biliyorum nba de güzel, gece kalkıp izlemesi ayrı bir eğlence. ancak diğer yandan euroleague sporu izleyiciye geçirme konusunda bir tık daha önde. chamberlain zamanları olsa nba üstüne tanımam ama şimdi biraz şova döndü sanki.

nba klasik müzik ,euroleague rock müziktir.

euroleague'de şampiyon olan takımın kazandığı parayı(1 mılyon euro) james harden striptiz kulübünde bi gecede harciyodur arada öyle bi fark var.

almanya vs türkiye.

euroleague bana daha zevk veriyor ancak nba playoff'ları harika.
ayrıca galatasaray taraftarının peşinen nba dediğini görüyorum.
not: efesspor.

nba ile euroleague'i kıyaslamak, premier league ile türkiye süper lig'i kıyaslamak gibidir.

nba basketbolun en tepe noktasıdır.

başka herhangi bir organizasyonla mukayese edilmesi akıl ve mantık dışıdır.

euroleague nba'nin yanında ptt ligi gibi kalıyor başlığı kaldırın aga.

benim için nba: bireysel yetenek, euroleague: kolektivite yi çağrıştırıyor. ben kolektiviteden yana olurum.

nba ezer geçer.

bu alan savunmasının nba de oynanmadığını hatta yasak listesinde olduğunu öğrendiğimde vay anasını demiştim.

sırf maç sürelerinden ve skor üretim fazlalığından sebep bile vs nba' ya yazar bende.