1.
boş gözlerle bakıyorum etrafa, boş insanlara. kafa yok bende ve kafam binbeşyüz. çocuğum gülümsüyor var gücüyle açarak ağızını, bilmiyor ki ne bekliyor gelecekte onu. ben seçmedim bu yaşamı ben seçmedim özümü. ne bileyim bir boşluktayım bilinmezdeyim. maddi olgular beni tatmin etmiyor bıkkınım. ne bileyim belki de özgür hissediyorum kendimi burada yazarak.
devamını gör...