neden uçak yolculuklarından korkmamalıyız sorunsalı

bu yazımda cevap vereceğim sorudur.
yıl olmuş 2021 sözlükte hala uçağa binmekten korkan insanlar var. hayret ediyorum arkadaşlar size.
bakın arkadaşlar alttaki haritada 21/03/21 saat 08:30 itibariyle dünyada havada olan tüm uçakları görüyorsunuz

tatmin etmedimi bu sizi? bu haritada da 2015 yılındaki havayolu trafiği. türkiye, avrupa, amerika ve çin kıpkırmızı değil mi?
gis.icao.int/gallery/graphi...
pandemiden önce yani 2019 yılında kaç adet ölümlü kaza olmuş biliyormusunuz? sadece 20.
şimdi sizin 2019 yılında bir uçak kazasında ölme olasılığınızı hesaplayalım;
2019 yılında pandeminden önce tüm zamanların rekoru kırılmıştı. günde 200.000 uçak uçuyordu. 200.000 ile 360'ı çarparak kaba bir hesapla bir yılda ne kadar uçak uçtuğunu hesaplarız. 20/200.000*360 sizin 2019 yılında uçak kazasında ölme olsılığınızıdır. işlemi yaptığınızda ölme olasılığınız çok küçük bir değer çıkacaktır.
bir keresinde bir uçak yanlışlıkla fırtınaya giriyordu. sonrasında uçağa yıldırım çarpıp tüm elektronik sistemleri devre dışı bırakıyordu*o uçak motorları ve hiçbir elektronik sistemi çalışmadan bir dereye güvenli bir şekilde inebildi. uçaktaki kimsenin burnu bile kanamadı. düşünebiliyormusunuz? bir uçak motorları çalışmadan hatta tüm elektronik sistemleri çalışmadan güvenli bir şekilde inebilidi.

size şunu temin ederim ki havada uçaktayken yerdekinden daha da güvendesiniz. çünkü kuleler sizi sürekli radardan izliyor ve pilotlardan rapor alıyorlar. üstelik uçakta oluşabilecek herhangi bir acil durum için alınmış binlerce önlem var. bir kişi uçağa herhangi bir yanıcı veya delici alet kesinlikle sokamaz. uçağa binmeden önce 3 adet hassas kontrolden geçiyorlar.
aa
bakın arkadaşlar üstteki haber 2018 yılına ait. uçakta hamile kadını hostesler doğum yaptırıyor. etops'a göre bugün her uçaklar uçarken sürekli acil bir durum olmasına karşın en yakın havalimanına 180 dakika uzaklıkta uçuyor.

öte yandan kendi kişisel aracınızla, otobüsle seyahatleri düşünün. allah korusun kaza yaptınız. en yakın yerleşim yeri 240km uzakta. telefon çekmiyor veya kaybettiniz. gecenin köründe ne yapabilirsiniz ki?

uçak pilotları her 6 ayda sağlık testinden geçiriliyor. şu ana kadar bir otobüs şöförünün güvenlik testinden geçtiğini hiç duymadım. tüm kötü senaryoları bir kenara bırakalım. kendi şahsi aracınızla yapacağınız -seyahat arabadan arabaya değişebileceği gibi- aşağı yukarı 500₺ tutar. hemde yapacağınız yolculuk 24 saat filan sürecek. aynı şekilde otobüs yolculuğu da bu kadar uzun sürecek. düşünün hayatınızın bir günü dar bir arabanın içinde geçecek. eğer uçakla uçarsanız uçuşunuz sadece 2 saat sürecek . hemde muhteşem bir manzara karşısında.

resme bakınca, sizinkinin düşmesi zor.

uçaktan korkmayan biri olarak şunu hatırlamak gerekir. korkunun mantığı yoktur. ama evet bununla başetmek mantıklı bir çözüm olabilir.

çünkü çok keyifli.

turbulans yaşamış bir yolcusu olarak dibine kadar yaşadığım korkudur.tamam güvenilir, daha az risk taşıyor olabilir de havada süzülerek yolculuk ediyorsun sonuçta.

kümülonimbus yani dev cüsseli fıtına bulutlarının içinde ; koskoca airbus uçağının serçe gibi kanat çırptığını seyrederek ; taşlı tarlada jeep'le gider gibi sürekli sarsılarak ; 1,5 saat okyanusun üzerinde gitmek fikrinizi değiştirir mi bilemem.

fırtınadan ve yıldırımlardan dolayı uçağın iç aydınlatma sigorta paneli patlamıştı.
içerisi kapkaranlıktı.
sigorta kutularına ulaşmak için ; hostlar ve hostesler, ellerinde fenerlerle uçağın iç döşemelerini acımasızca söküyorlardı.

bir saat önce uçağın barında veya dostlarının yanında koltuk değiştirip sohbet eden, yüksek sesle konuşma gürültüleriyle uçağın içini öğretmensiz boş lise sınıfına çeviren insanlardan eser kalmamıştı.
herkesler kendi koltuğuna geçip oturmuş, sus pus olmuş, çıt çıkarmadan sessizce dualar ediyorlardı.
sadece ''my god'' veya ''amen'' kelimeleri duyuluyordu.
arada yüksek sesle ''amin'' diyenlerde vardı.
bir de pilotun, ingilizce olarak ''en az 1 saat bu bulutun içinde gideceğiz açıklaması'' tüy dikmişti.
aklıma köpek balıklarından başka bir şey gelmiyordu.

uçak yolculuğunun keyfinin yanında, böyle aksiyonlu an'ları da oluyor bazen.

bazen de düşüyor.

piyango kime vurursa...

kaza riski diğer ulaşım araçlarına göre yok derecesinde olduğundan korkmamalıyız.

çünkü neden korkalım.
korkacaksanız yobazdan korkun.

korkunun faydası olmadığı için.

yukarıda verilen istatistiğin anlamlı olabilmesi için 72 milyon uçuşun olduğu sürede kaç otomobil, otobüs ve tren yolculuğu gerçekleştirildiğini de bilmemiz gerek. daha doğru olabilmesi için uçaklarda kaç yolcu vardı, kara yolunda kaç yolcu seyahat etti bilinmeli. büyük olasılık karayolu ulaşımında ölüm oranı da çok yüksek değildir.
öte yandan otobüs kaza yaptığında bir otobüs dolusu insanın ölmesi çok ender. genellikle en ön koltuklar ölüyor. arka taraflarda kemer bağlayıp giderseniz ölüm riskiniz gayet az. uçaklarda ise nadiren sağ çıkılıyor kazadan. otobüs kazalarında ölenlerin cenazeleri ailelere tam teşekküllü olarak teslim edilirken uçak kazalarında plastik market poşetleri içinde teslimediliyor. muhtemelen szin kolunuz yerine yanınızda oturanın kolu veriliyordur. her vücut parçasına ayrı ayrı dna testi yapacak değiller ya. düşün adam parça pinçik olmuş dna uzmanı elindeki çüke dna analizi yapıp adama ait olup olmadığını araştırıyor. (kadınlar bu konuda daha şanslı, evet)
istanbul'a giderken hangisi ekonomikse onu kullanıyorum: iki üç kişiyse otomobille teksem otobüsle. ankara zaten uçağa değmiyor.

havacılık tarihi kanla yazılmıştır.
-mevlana

evet özlü sözümüzden sonra konumuza dönersek. hava ulaşımı en güvenli ulaşımdır. çünkü olan her kaza, olay ve durum o olayın bir daha yaşanmaması için araştırılır vr çözüm bulunur. gerekirse uçuşlar durdurulur (737-max olayı).
her olağanüstü durum raporlanır. uçaklar, uçaklar, hava alanları, sistemler, pilotlar, teknisyenler, kule görevlileri, üretici ve operatör tüm şirketler sürekli bir denetlemeye tabii tutulur.