nickaltına gelen tanımı hemen oylamamak

oylamak, doğal ve olması gereken bir karşı bildirimdir. yüzlerce nickaltım olsa belki ben de böyle rahat marjinal olabilirdim.

(bkz: o yazsın ben beğeneyim)

yazarları iki ucu patatesli değnek ile raks ettirmek durumunda bırakır. takılırken karşıma çıkıyor bir tanım, beğeniyorum, sonra bir bakmışım üzerinden dakika geçmemiş. başka başlıkta bir daha, bir daha.

durum nickaltı özeline indiğinde ise zaman zaman oluşan sarkastik betimlemelerden ötürü ulan ben bunu beğenirim ama adam harbiden benim anladığım şeyi mi kastetti acep sorusu doğduğu için, sindirmek sureti ile tık atmak sağlıklı olabilir.

ya da sözlük yazarı iş hastalığına yakalandık; paranoya yapıyoruz.

hiç böyle şeyler aklıma gelmiyor. yazarken, oylarken, favorilerken hiçbir strateji gütmüyorum. çok düzüm galiba. diğer yazarlara bakıyorum sun tzu gibi oylama sanatı kitabı çıkartacak düzeydeler. adımı “düz adam” mı yapsam diye düşünmedeyim.

hemen oylamamak ile oylamak arası geçen süre inan hiç umrumda değil.

benim yaptığım eylem.

nick6ma yazıldığında bana özel bir mesaj/not/dilek/övgü* herkesin önünde verildiği için biraz utanıyor olabilirim. içim sıcacık oluyor, hatta bazen gözlerim de doluyor, e o arada da hemen oylayamayabiliyorum.

görürsem hemen oylarım, yazın da görün.

çalan kapıyı,çalan telefonu açmamak gibi bir şey.
hiç benlik değil.
görünce oylar,ardından favoriye alır, hızımı alamaz ardından dmden teşekkür mesajı yazarım çiçekli böcekli.
bizde böle.

yeni aldığın kıyafeti hemen giymemek gibidir. kıyamazsın.