niktofobi

karanlık fetişizmi ile alakası yok aslında, nyctophobia veyahut scotophobia olarak da adlandırılan bu fobi karanlık veyahut gece korkusudur.

ne yazık ki bu fobiye ben de sahibim, açık olmak gerekirse karanlıktan inler, cinler, canavarlar çıkacak da beni yiyecek gibi bir korkum yok, zaten bu fobiye sahip olanlar da böyle bir düşünce içerisinde değiller, size şöyle tarif edeyim, sanki karanlık beni yutuyormuş da yok oluyormuşum gibi bir his, bağırmak, etrafta dokunacak, sarılacak bir şey veyahut bir ışık kaynağı arama paniği ve bu panikle birlikte korkunç bir kalp ritmi hızlanışı, nefes darlığı ve ciddi bir boğulma oluyor bende. birisi gırlağımı tüm gücüyle sıkıyor gibi...

bu elektrik gittiği vakit olan bir durum da değil sadece, en arkada tiyatro izlerken nefesimin kesildiği de oldu.

tuhaf bir fobi, düşman başına.

okunmaması gereken önerme ve başlık

çünkü bu bir terim ve kimse de şuna göre... demeden öyle dalmış lafa. çöp. ve çöp bidonunu yakıp bidonları alkışlayanlar işte.

karanlık, dışarıya yansıyan tüm hisleri kapatır, içine, özüne dönmeni sağlar.
içinde, özünde yatan, sakladığın gerçekleri sadece seninle yüzleştirir.
fantastik kurgulardan ziyade, kendi bilinç altı, bilinç üstü olgularından korkuyor insan.
içgüdüselbir refleks, ilk çağ insanının birebir yaşadığı o his işte bu bro.