nöbette uyurken yakalanma tedbiri olarak fast and furious

bir nizamiye ve emniyet nöbeti esnasında uyguladığım ve olumlu sonuç aldığım tedbirdir.

tanımlarımı takip eden yazar arkadaşlarım bilerler ki ben askerliğimi tam bir john rambo olarak yaptım. ilk kanı onlar akıttı ve ben intikam yeminini yerine getirmek için gemlik’e doğru denizi görünce hiç şaşırmamam gerektiğini bilerek gemlik askeri veteriner okulunda atla köpekle uğraşarak vatani görevimi yerine getirdim.

o hafta şansıma perşembe nöbeti bana denk gelmişti ve bu kutupta yaz gibi bir şeydi bir asteğmen için. asteğmen dediğime bakmayın, çoktan yıldızımı takmış ve teğmen olmuştum. perşembe nöbetinin güzel yanı şuydu. yirmi dört saat nöbet tutup ertesi gün izinli olduğumuz için üç günlük muhteşem bir tatil imkanı doğuyordu bizim için. ve ben de bu üç günü istanbul’da geçirmeye karar vermiştim, o yüzden ne pahasına olursa olsun nöbeti uyanık geçirmeye niyetim yoktu.

o yüzden la casa de papel’in korkak profesöründen daha iyi bir plan yapmalıydım. daha iyi bir plan oldu mu bilmiyorum ama en azından hiçbir şehri kaybetmeden nöbeti bitirdim.

devriyelerin başlayacağı saat dokuza kadar nöbetimi hakkıyla tuttum. yani bolca kahve içip sigara ile dumanlı bir ortam yarattım kendime. arada bir ani müdahale mangası ile devriyeye çıkıp “gomutanım açılım yapak mı?” diye sormayı huy edinmiş olan çavuşa izin verip onlar kendilerini ince kırmızı hat üzerinde yürür gibi hissederken ben de kenarda sigaramı içtim.

dokuzdan sonra ise çavuşu bana tahsis edilmiş olan oda benzeri bölmeye çağırdım ve bu gece uyuyacağımı ve onların uyanık kalması gerektiğini söyledim. ama çavuş “ emredersiniz gomutanım” derken esnemeye başlamıştı bile.

saat onbire kadar uyanık kaldıktan sonra odadaki bilgisayara fast and furious tokyo drift filmini taktım. ve çavuşu çağırdım. ve dahiyane planım işlemeye başladı. ona birerli ikişerli gelip filmi izleyebileceklerini ancak devriye gelirse hemen koşup devriyeyi karşılamaları gerektiğini söyledim.

gece boyu askerler filmi nöbetleşe izler ve arada devriyeyi karşılarken ben huzur içinde sabah kadar uyudum birleştirdiğim koltuklar üzerinde. elbette kimseye yakalanmadım.

hiçbir sorun da çıkmadı. askerler filmi izleyip yerlerine döndüler ve hemen ardından yeni ekip geldi. dokuz kişilik manga döne döne filmi izledi sabaha kadar.

ben o filmi izlemedim hiç. sadece uyku arasında bazı sesler duydum. araba homurtuları, dım tıslı müzikler ve silah sesleri vardı sanırım. bir ara da tam emin olamasam da birkaç asker darbeye alkış tutmuş olabilir. çünkü bir yerlerden bir alkış sesi duyduğuma eminim.