normal bir yazarın trollüğe evrilme eşiği

içinde yoksa evrileceğini düşünmüyorum ama böyle bir eşik elbette vardır.

belki normal yazınca yeterli ilgiyi görmüyor olabilir.

ilk hagb'si olabilir. seneee, 2007. ben ekşi'de birine dalmıştım. o ara troll olmadığım için ülke sorunlarından da yazıyom. pkk'lı birine sövdüm özelden ana avrat. sözlükten de sövdüm. lan bir alkışladılar. millet coştu. tebrik yağıyor bana özelden. "harikasınız, okurken ayakta alkışladım" vs. çıldırmış millet.
aşırı gazlanmışken 1 saat sonra sayfayı yeniledim, leyla olmuşum. ama hala gururum-egom yerimde. millet konuşuyor, "xxxxx arkadaşımız noktayı koymuş" gibisinden laflarla övülüyorum. vatanı kurtardım ben o gün.

komando gibi hissettim ben o gün 4-5 saat kadar. sonra bir baktım, benim konu gitti aşağılara. konum 8. sayfaya geriledi. çocuk mahkemeye verdi, hagb aldık 5 sene. ne bacısı kalmıştı, ne yenge. aşırı sövmüştüm.
benim sövdüğüm günün akşamına, herkes siyah ince çorap konuştu. ilk şoku o an yaşadım. osbirciler havada uçuyordu. işte o gün, ben osbir alemine de dalamadım. çünkü atılmıştım, çünkü vatandı, topraktı gayem.

o gece masumiyetimi yitirdim ben. ben o gece troll olmaya karar verdim. "bundan sonra dambık" dedim. sloganım bu oldu kendi içimde. 18 senedir, bu uğurda koşuyorum evelallah. şu an yazarken bile gururlandım. bu organa hayranlığım picasso'ya yok valla. o derece önemli bir sanat eseridir bu organ. sizleri ayakta alkışlıyorum tek çizgililer.

her canlı mutlaka bir gün trollüğe evrilecektir.
gerek ikbâl kaygısı, gerek şan, gerek şöhret, gerek para, gerekse ihtiras için.
bir avuç insan kalacaktır avuçta, belki de onların kıymeti kadar bir teklifte bulunulmamıştır halâ.
burada da kıymet takdiri hususu önemli, trollüğe evrilemeyenler için uygun bedel takdir edilirse geç te olsa avuçtaki insan sayısı azalacaktır.
ama emin olun baylar her kitlenin bir don kişotu vardır, tek te kalsa, yeldeğirmenine karşı mücadele verecektir. son kişi trol olmadıkça umut var demektir.