normal sözlük’te vaktin nasıl geçtiğini anlamayan insan

akışa dalmış gitmiş kişidir.

günümün 36 saati burda geçiyor. hiç anlamıyorum vaktin nasıl geçtiğini.

hayır anlamıyorum, genelde tanımlar tek cümlelik, başlıklar ekşi'den kopya. neyine dalıp gidiyorsunuz ki. insan anket başlıklardan da bir şey öğrenir gerçi de, espri kasmak için tek cümle yazan birinden ne öğreneceksin?

ondan kralı yoktur.

az önce biraz girip bakıp çıkayım dedim.

sözlüğün ortamı kaliteli olduğu için gayetnormal bir durumda olan insandır.

cinsiyetçilik ekşi sözlüğe göre çok daha az , kullanıcıları da ortalama olarak daha zeki ( şu ana kadarki izlenimim , henüz çok yeniyim ). o yüzden olabilir.

sizin yüzünüzden iki günlük işi üç günde yapıyorum dediğim başlıktır. çok keyifli şimdilik her şey.

benimdir. günde 10 saat nasıl bakıyorum, ben de anlamıyorum.
sözlük sayesinde, zaman su gibi akıyor.
tebrikler...

tanım yaparak kelime hazinesini ve dışa aktarabilme gücünü geliştirmeyi seven kişidir.

akışta,tanımlarda,gelen oyların hangi tanımdan geldiğine bakıp zamanı öldüren insandır.

bu ben. sabah kahvemi yapıp giriyorum siteye bir bakmışım akşam olmuş.

oha 2021 mi olmuş..

evet bazen sözlükte zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum.

ilk zamanlar ben.

pandemi vardı. radyo programları yeni yeni başlamıştı. yeni bir ortam, çiçek gibi harika yazarlar, çeşit çeşit konuları olan programlar... girdik mi çıkmak bilmiyorduk. şimdiyse hiçbiri kalmadı hemen hemen.

yanlış hatırlamıyorsam 8-9 ay kadar girmediğim bir zaman dilimi var geçen sene. haziranda kafa izni alıp gittiğimi hatırlıyorum da tam olarak ne zaman geri döndüğümü hatırlamıyorum, şubat diye kalmış aklımda. yani aylarca görmesem özlemiyorum bile. onda da hatır için döndük de hatırımızı kırdılar, o ayrı tartışmanın konusu.

bu ben değilim çünkü tüm sözlükler ilk açıldığında harika yerler gibi geliyor. herkes yeni bir ortama gidip de en cici kıyafetlerini giyiyor gibi tanımlar giriyor. ne zaman ki topluluk biraz ortama alışır, o sözlüğün gerçek potansiyeli ortaya çıkıyor. tıpkı evlenmeden önce en titiz, en nahif adamın salonun ortasına kirli çoraplarını atması gibi herkes içinin kirini dökmeye başlıyor. sözlükler genellikle insanların safralarını döktükleri yerler ve bu yüzden duygusal bir bağ kurmamak gerekiyor. şahsen ben ne zaman bir toplulukla bir bağ kurdum gibi hissetsem tam olarak o gruptan bir kazık yiyorum.