normal sözlük'te yazacak zaman bulmak

an itibariyle yapamadığımı düşündüğüm eylemdir. gerçekten nasıl başarıyorsunuz 800, 1000+ entry girmeyi aklım almıyor... başlık açmak da cabası... yoruluyorum. okumam gereken kitapları, doktrinleri gördükçe içim bayıyor, arada anca öyle girip yazabilecek enerji görebiliyorum kendimde. diğer enerjimi kitaplara yığıyorum mecburen.

sahici bir şekilde entry yazanlarıysa cidden tebrik etmek gerekir.

edit: aktif tanım sayım ile kalite içeriğime bakınca bana yeterli geldi ama yine de ortalamanın altında bi sayı...

home ofis avantajı olarak bu hafta bayağı zamanım olmuş.
hatta sabahtan akşama kadar safaride açık bile kaldı.
işler ağır kesat demek ki.

(bkz: kovulmaya yakın yapılacak işler)

ihtiyaçlar farklı. kimi yazmaya zaman bulamaz çünkü onun ihtiyaç hiyerarşisinde yazmak bir ihtiyaç değildir.

zaman bulunmaz. vakit ayırılır.

asla zaman bulamıyorum inanmayan tanım sayıma baksın ve defolsun profilden.

bu konu çok tartışılıyor, hatta işsiz diyorlar.

hocam günümüz teknolojisi sayesinde her yerden normal sözlüğe giriliyor. telefon, tablet, bilgisayar. bu üçünden birine sahip olma ihtimalimiz çok yüksek.

gün içinde telefonu elimize bin kere alıp dolaşıyoruz, twitter’a bakıyoruz, instagramda hikaye izliyoruz, snapchatte snap atıyoruz, dolayısıyla normal sözlüğe giriyoruz.

hayatta mola veriyoruz, iki dakika sigara içerken bile sözlüğe giriyorum. oluyor böyle şeyler.

ilgi alanı olan konularla ilgili konuşacak kimse bulamadığında insan, bazen o dolduğu anları boşaltmak istiyor bir yerlere. hayat sadece işten güçten ve derslerden ibaret olmamalı.
düşünmeye ve üretmeye hatta eğlenmeye de vakit bulabilmek gerek.
ekonomik durum da ortada. biz de isteriz her gün konser, tiyatro, dostlarla eğlence ortamlarında gezelim ama olmuyor.
en azından sözlük, içimizi dökmek, ilgi alanlarımıza göre doğru ya da yanlış birkaç cümle yazmak adına iyi geliyor.
ve en önemlisi insan, insana ihtiyaç duyuyor. yazdıklarını paylaşmaya ve anlaşılmaya...
yoksa evde deftere yazardık.

daha çok yeniyim burada. daha önce bir sözlükte deneyimim de olmamıştı. bakalım şimdilik zaman bulabiliyorum. iş hayatı ile birlikte (şuan bir iş görüşmem var) nasıl olur bilmiyorum ama burada kendim gibi olabildiğim için mutluyum.

ayağı kırınca 1 ay yataktan kalkamıyorsun. böylece günde 14 saat boyunca sözlüğe girme imkanın oluyor.

ne zaman aklımı günlük olaylardan alıp başka şey düşünmek istesem burdayım. bu aralar çok oluyor.

bugün bolca bulacağım zaman, havalimanında yaklaşık olarak 5 saat kadar bekleyeceğim için.

hasta olup evden hiç çıkmadan tek başına bir hafta kalıp kafayı yiyince bol bol bulunuyormuş. az önce üşenmemiş 1200 evet bin... iki... yüz... kelimelik 9532 karakterlik tanım yazmışım. tanım için aldığım ekran görüntülerini saymıyorum bile.

buradan editörlere selam ve saygılarımla. bir tanıma beş - on tane madalya verilebiliyor mu?

evet sırf madalya için yazdım.

toplantısı iptal olan insan eylemidir.
cuma günü, öğleden sonra hemde, toplantı var diye işleri erkenden temizlemişim. toplantı iptal olmuş.
iş yok.
üç haftadır kafamı kaşıyacak zamanım yoktu, olsun o kadar.

sıradan iş.

bir şeyi yapmayı çok istiyorsanız çoğunlukla ona bir şekilde zaman ayırırsınız. şöyle geniş geniş yazmaya hiç fırsat bulamıyorsanız yemek yerken bile 2 satır karalarsınız mesela, araya sıkıştırıp. yazmaktan soğutanların varlığı haricinde durum budur genel olarak.

ben asıl, sık sık yazmaya zaman bulan insanların işine burnunu sokanlara ayar oluyorum. bazen bazı yazarlar için "7/24 burada" diyenler çıkıyor. size ne yahu! kimi insan oyun oynar, bazıları dışarıda zaman geçirir, kimi film izler, bir kısmı arkadaş ortamlarına meraklıdır. bu insanlar da burada olmak istiyor demek ki. böyle bir durumda bize ne düşeceği ezelden beri bilinen bir gerçek.

seni seviyorum demenin bir yolu da oraya vakit ayırmaktır.

okunacak üç kitap seni beklediği halde...*

zaman bulmuyorum, zaman ayırıyorum.

eşittir uyumamak.

kaç saat yazarsan yaz gerçi takipçi sayısını cinsiyete indirgerler ama olsun.

işsiz olduğumu sanırdım lakin değilmişim.
maalesef, bu başlık bana acı bir şekilde gösterdi bunu.
her gün düzenli olarak tanım giriyorum.
yahu ne konuşkan bir beynim varmış.
kimse mi dinlemiyormuş ki ben soluğu burada alıyormuşum?
bende o zamandan hep varmış ama aslında pek yokmuş...
işsiz bir işim var.

kimse kusura bakmasın ama ben konuyu hiçbir zaman “bugün sözlük için ne yaptın ?” olarak ele almadım. zaten öyle arada bir yazmıyorum. hatta hemen her başlığa ilgili ilgisiz yazıyor olduğum iddia edilse yok öyle değil bile demem.

ben yazmayı seviyorum. arıların bal yapmayı sevmesi gibi. yani boş zamanlarında yazmak gibi bir durumda değilim. buraya yazmazsam defter defter yazıyorum zira yazmak benim için bir düşünme şekli ve ben düşünmeyi seviyorum.

daha çok arkadaşım olsa belki daha az yazardım ama hayat kötü bir eli iyi oynama becerisi ise ben de yazarak iyi oynuyorum arkadaşım yok diye ağlayarak değil.

uzaklaşınca burdan kendimde çok bunalıyorum.iyi gelen nadir şeylerin arasında şu aralar.