normal sözlük yazarları kendini nasıl tanıtır sorusu

mastor ukdesi.

bunu pandemiden önce ve sonra olarak ayırmak istiyorum. pandemiden önce benimle vakit geçiren biri kolaylıkla tanıyabilir az çok nasıl bir insan olduğumu. pandemiden sonra ne yazık ki yüz yüze iletişim ziyadesiyle sekteye uğradı. bu yüzden pek çoğumuz kendimizi ifade etme yöntemlerimizi hep daha iyi şekilde açıklamak uğruna düzeltmeler yapıyoruz.

misal, ben yanlış anlaşılmayı sevmeyen bir insanım. karşımdaki kim olursa olsun bir kalbi var ve onu kırmak istemem laubali hareket edeceğim diye.

pandemiden önce, kendimi ifade ederken kelimeler ve yaptığım hareketlerden sorumluyken; pandemiden sonra, sadece kelimelerimin beni karşımdakine yansıttığını bilmek bir tık geriyor.

başlıktaki sorunun cevabına gelirsek, birine kendimi tanıtabilmek için yalnızca kelimelerin yeterli olduğunu düşünmüyorum. aynısı birini tanımam için de geçerli. hareket dediğimiz olay daha spontane ilerlerken plansız, programsız birini tanıma fırsatı yakalayabiliyoruz ama bu tanımı yazarken bile düşünüyorum hangi kelimeyi kullansam daha doğru olur diye.

kendimi nasıl tanıtırım? hareketlerim dışında, kullanabildiğim sözcüklerle burada nasıl bir profil çiziyorsam o kişi benim diyebilirim.

o gün hangi yalana inanmak istersem öyle. gerçek hayat fazla bayağı ve sınırlı.

kime tanittigima göre değişir durumdur. tabi bu adamına göre muamele olarak algılanabilir, belki de gerçekte öyle de olabilir. o sizin algınız.insan söylediklerinin azı ya da fazlası olabilir. bunu gösterecek olan zamandir. zamana güvenin. o doğruyu bulmakta en çok yardımcı olandır.

kendim olarak, sadece kendim olarak. unutmayın ki ne kadar anlatırsanız anlatın, karşınızdakinin anladığı kadarsınız. dolayısıyla kendimden bahsetmek yerine kendim gibi muhabbet ederim. karşımdaki de artık ne anladıysa, nasıl tanıdıysa eyvallah...

hiçbir işini yarım bırakmayıp fırtınadadoğan, targaryen hanesi'nin yaşayan son üyesi, meereen kraliçesi, diyar'ın koruyucusu, büyük deniz'in khaleesi'si, zincirlerin kırıcısı, ejderha kayası'nın prensesi ve ejderhaların annesi olan hiçbir işimi yarım bıra.

eksik ve mutsuz. tam olarak böyle sanırım.

işte böyle;

ben hiç kimse olmayanım ve hiç kimse ben olmayanım.

terbiye edemeyeceğim it eniği yoktur, kaşınan herkese merhemimiz bulunur.

''yok bir kalbe girme hevesim aşkla benim
kalmadı hakka tapalı beri cinsiyetim.''

söz müzik bana ait.
vallahi kendimi güzel ifade edebildim nihayet.
her şey gözümden silindi, cazibesini kaybetti...
çok şükür.

tanışmasak daha iyi olur şeklinde.

"biyolojik yaşım 12, zeka yaşım 32" diye tanıtırdım. malumunuz yeni bir seneye girmiş bulunmaktayız, on bir yaşımı geride bıraktım.*

yaşadığım hayatı hollanda'da bir inek yaşasaydı üç günde sütten kesilirdi.

bıyık büküle büküle kaytan, insan ******** şeytan olurmuş.

standart boy tencere kapağı.
hani olur ya
her tencereye uyar.
bende öyle,
çoğu şeye uyarım.
adaptasyon yeteneğim iyidir.
eciş bücüş şeyler hariç her ortama
uyarım.
tefal tencere kapağı gibiyim yalnız
az biraz da olsa kaliteliyim
belki ondan
hammaddem iyi
kalitem şahane *

bende bu tencere kapağından bir tane var
aşığım ona ya.
her şeyi atarım onu atmam.
kendi tenceresi yıkanmamış olur,
ya da makinada olur,
o başka tencerelere de uyar.
canım ya.
bu sözüde ondan esinlenerek buldum.

inatçı ve rahatına düşkün. haksızlığa gelemeyen ve sonunda başı derde bile girse sonuna kadar giderim. yeni şeyleri denemeyi severim taa ki daha yeni birşey keşfedene kadar. birşeye heves ederim fakat başka bişey ilgimi çekerse onu bırakır yeni olana geçerim. hobilerim karışıktır yani. bu yüzden kendi işimi kurmakta zorlanıyorum. bigün tablo yapıyorum bigün toka bigün başka bişey. ama diğer konuşarda bir o kadar kararlıyım. kafamda bişey karar verdiysem kimse döndüremez açıkçası.

ruhen daha tamamlanmamış...

(bkz: alkolik)