normalde çok kibar olup tuvalette löngür löngür sıçan insan

en sonunda benim de denk geldiğim model. sınıfta hocalarla, bizlerle, bütün insanlık unsurlarıyla gayet kibar muhabbetler eden, saygıda üst düzeyi koruyan, zaman zaman maslahatgüzar bir nitelik barındıran ve dersteki bilgili hâli de hoşumuza giden bir arkadaşımız teneffüste tuvaletteydi. görülen geçmiş zaman kipi kullanma sebebim o sırada benim de tuvalette olmam. tuvalette işimi gördüm, ellerimi yıkamak üzere okulun aşırı tazyikli, sabun bölmesi kırılmış, adeta deplasman takımı tarafarlarınca yağmalanmış gibi duran lavabosuna yöneldim. elimi yıkayıp çıkacaktım.

tam bu anda yazının başında betimlediğim o sessiz sakin kibar zeki arkadaşımız geldi. tuvaletlerden birine girip kapıyı kapattı. kapatmasa tuhaf olur zaten, neyse :) bir anda öyle yüksek ve devamlı seyreden bir ses geldi ki hayallerim yıkıldı bu sessiz sakin kibar zeki arkadaşıma dair. o olduğuna eminim çünkü başkası girmemişti oraya. ben olmadığıma da eminim. oydu, başkası olamazdı. bedenden çıkıp klozete düşen bok sesleri eşliğinde elimi durularken ara sıra gaz çıktığını belli eden ''zırttt'' seslerine tanıklık ediyordum. bu anları yaşayarak dönüm noktamı tecrübe ediyordum.

çünkü bir insan sessiz sakin kibar zeki olma yolunda ne denli ilerlerse ilerlesin, hocanın yönelttiği soruları ne denli ustalıkla yanıtlarsa yanıtlasın, kemâle erme aşamalarını hangi hızda geçerse geçsin aslında ilkeldir. fiziksel ihtiyaçlarını giderme anında en üst ırk bile ilkel tarafını çıkarıp gösterir bize. bağırsakta biriken bok miktarı ve kasları çalıştırırken harcanan güçle bokun suya düşme frekansının doğru orantılı olduğu ve löngür löngür sıçma konusunda hiçbir anksiyete bozukluğu parçası taşımayıp bu konuda son derece özgüven sahibi olmak gerektiğini öğretti bana bu süreç. yıpratıcı, öğretici, geliştirici ve destekleyiciydi.

löngür löngür şey etmeyen de insanım diye gezmesin bir zahmet. normaldir yani, insanlık halidir.

açık alanda ya da salonda mı yapsaydı? her şey yolunda gitmiş sanki

kimi insanların aslında sıçtıkları halde, bizi yanıltıp çok kibar görünebildiğine dikkat çekip, sıçmayan kibar insanlar olduğunu öğrendiğimiz bir başlık..
(kimbilir nice gözlem, deneyim, veri ve meşakkatli bir araştırma çalışmasına dayalı bir tespittir.. düşünsenize başlıktan önce hepimiz, tüm insanların sıradan insanlar gibi sıçtığı, bunun doğal ve anatomik bir zorunluk olduğunu sanırdık.)