ödevin son gününe kadar bekleyen adrenalin bağımlısı

bu şahıs, hayatı yüksek tansiyonla yaşamayı kendine ilke edinmiş, akademik kariyerini aksiyon filmi tadında sürdüren bir kahramandır. ödev verildiğinde "daha çok var ya" diyerek netflix’e gömülür, süre azalınca “bir ara bakarım” diye kendini kandırır ve son geceye geldiğinde aniden süper güçlerini aktive eder.

saat gece 23:58, kahve makinesi harıl harıl çalışıyor, google “hızlı araştırma teknikleri” aramalarından yanıyor, ve o hâlâ word sayfasına sadece adını yazmış durumda. klavyeye her basışında içinden "neden böyleyim?" diye geçirirken iş işten çoktan geçmiştir.

son dakikada 50 sayfalık makale yazan, 1000 kelimelik denemeyi “ve” bağlacıyla şişiren, internet kesilince dua etmeye başlayan bu kahraman, teslim butonuna tıkladığında beynine oksijen gitmediğini fark eder. ve her defasında "bir dahakine erkenden başlayacağım" diye kendine yalan söyler.

ama gerçek şu ki, bu adrenalin bağımlısı için ödev, son dakikada yapılmadıkça gerçek bir ödev değildir!

ileride tüm işleri son güne bırakan biri olacak, değiştiremeyecek bu düzeni.

bitmeyecek, yarım yamalak olacak bir ödevdir o. en fazla 50 alır.

hayatının kalan dönemlerinde de girdiği her işte veya akademik hayatında da böyle devam eden kişidir. bu kişi aynı zamanda bendir. tezini son bir ayda yazmıştır mesela, rahat olduğu dönemde tırı-vırı işlerle ilgilenmiştir. mesela ay hadi end note programını öğreneyim gibi. bu alışkanlığı kırabilen var mı cidden? varsa bi bilgilendirsin ya, işe yararsa denerim ben de bunaldım bu adrenalinden. hayır artık adrenalinden çok kortizol salgılatıyor bu durum.

hayatının geri kalanında da bu huyunu istikrarla devam ettirecektir.
zaman göreceli bir kavram diyip 4 gün kaldı hallederim, 2 gün kaldı daha var diyip o son gece pişmanlık içinde ite kaka ortaya bir şey çıkaracaktır.
bu şahıs muhtemelen hayatının ilerleyen evrelerinde telefon faturasını son güne bırakacak, kredi kartının son ödeme tarihini unutup hayatına küçük heyecanlar katacaktır.

bir sunuma 12 saat harcayıp son dakika sisteme yüklemiştim. diğer sunumlarım yine aynı şekilde birer gün arayla 12 saat harcayarak bitirmiştim. halledebildiğimden son güne bırakmak keyifli oluyo.

o sırada vize-final zamanı 20 gün öncesinden adeta hayattan koptuğum zamanlar geldi aklıma.

son güne 300 sayfa sığdırdığım olmuştur.
bir aylık ödevi yapmayıp sabahın 4 üne kadar ödev yapıp 1 saat uyuyup ertesi gün okul partisine gittiğim de olmuştur.

ama en kötüsü kütüphanede sabahlamaktı, asla verimli olmuyor. üstüne bir de sınava uykusuz, bir gözüm kapalı girmiştim.

son gece tüm aile ödev yapmanın zevkini tatmıştır. dikkat, bağımlılık yapabilir.