oğlu çarmıha gerilirken baba napıyordu sorunsalı

babanın işleri yoğun olduğu için belki bu üzücü durumu fark edememiş olabilir. babam ve oğlum filmi kadar üzücü.

(bkz: hiç etik değil) (bkz: tanrım valla bu p** güldürdü).

meryemle sevişiyordu.

hıristiyanlıkta baba tanrı ya da ruhul kudüs önemsizdir. onlardan neredeyse hiç soz edilmez. isa'nın yanında figüran gibidirler. hıristiyanlığın yüzde 99.99'u isa adlı arkadastir. baba goklerdeki krallığında gün boyu uyur. kimse de onu umursamaz. azıcık okuyun.

bunu sorgulayana kadar özgür iradeyi sorgulayın. isa kendimi feda etmek istiyorum derse kim karışır. onun bedeni onun kararı.

kardeşim görev o. hem sonra 3 gün çarşı izni verdi, ödeştiler.

hiç komik değilsin kardeş. dünya ekonomisini yönetenlerin dini inançları hakkında böyle atıp tutuyorsun. neyse ki onların gözünde karınca kadar bile değerin yok böyle maymunluklar yapabiliyorsun özgürce.

(bkz: bu seni hiç alakadar etmez)

the man of earth adlı filmin cevap niteliğinde olduğu sorunsaldır.

biz neyiz, nasıl olduk, geldik isa, buda vs sorularınız varsa ihtiyacınız olan tek şey şu filmi izlemek olabilir..

oğlunu terk ediyordu: (bkz: eli eli lema şevaktani).

baba zaten oğlunu bilerek, bir proje dahilinde, çarmıha gerilmesi için gönderiyor. ki bildiğiniz gibi hristiyanlığın genelinde baba ve oğul ayrı kişilikler değildir, bunlar aynı öznenin farklı görünümleridir. amaç oğulun çarmıha gerilmesi ve böylece insanların günahları için kendini feda etmesi ve tanrı ile insanlar arasındaki antlaşmanın bozulmaması ve tanrının tüm insanları daha önce yapılmış bu antlaşma gereği helak etmesinin böylece önlenmesidir. mesela paul'un romalılara mektubunda, artık iskei ahitteki yükümlülüklerin hristiyanları için geçerli olmadığını çünkü tanrının onları atfettiğini söyler. bu affediş o çarmıhtaki işlem ile gerçekleştirilmiştir işte. acaip saçma bir kafa ama böyle işte yani. 2 milyar insan falan buna inanıyor.

marquis de sade