öğrenci kimlik kartı resmi

üniversite sınavı öncesi zaten streslisin,saç baş darmadağın sınav başvurusu yapmak için okuluna gidiyorsun kayıt yaparken küçük bir kamera var oraya bakmanı istiyorlar-yani benim zamanımda bu şekildeydi-sende anlamsız bir ifade takınarak bakıyorsun bön bön..sonra ne mi oluyor? üniversite'yi kazanıyorsun öğrenci kartının üzerinde işte o yorgun yüz, saklıyorsun herkesten kimsenin eline geçmemesi için savaş veriyorsun hep dalga konusu oluyor, kimse birbirine öğrenci kartını gösteremiyor. bir zamanların tatlı trajedisini paylaşmak istedim sizlerle..

lisede müdür yardımcımız bilinçli bir insan olduğu için bizi gruplara, grupları da günlere bölerek fotoğrafımızı çekmişti bu yüzden üniversite sınavı için ucuz bilgisayar kamerasıyla çekilen fotoğrafım çok güzeldi. üniversiteye başladım, kimliği verdiler gözümden siyah bant geçiyor. baskı hatası yüzünden güzelim fotoğraf hiç oldu.

9.sınıfta hayvan gibi şişmandım kötü çıktı.
10.sınıfta sivilceler fışkırıyordu, kendimi kastım ugandalı maymunlar gibi çıktı.
11.sınıfta rouaccutane kullanıyordum dudaklarım perişandı,saçlarım uzamıştı ve erteleye erteleye upuzun oldu kötü çıktı.
12.sınıfa niyetlendim, çinlinin biri yüzünden çekilemedim.

10 20 30 yıl sonra çocuklarıma torunlarıma bu kartları gösterirken sanıyorum biz kimden hasıl olmuşuz diye şükredecekler.

bu başlık aracılığıyla tekrar çinli gevşekleri kınıyor, çin soyuna lanetler ediyorum.


t:öğrencilerin okullarda kullandıkları(?) kart.

vga web cam ile çekildiği için tipinizin kayık çıkması çok muhtemel resim veya fotoğraftır.

benimkinde ağzım gözüm bi tuhaf çıktığı için arkadaşlarımı "kız yüzünden dayak yedikten sorna sınav başvurusuna gittim" diyerek yıllarca keklemiştim. ama fotoda cidden dayak yemiş gibiydim ya.* tabii ki mezun olur olmaz kartımı eski telefon ve kablo dolu kutumun derinliklerine gönderdim.

her senenin resmi başka kişiye ait sanki. sondaki ben ile baştaki ben aynı değil.

hala öyle midir bilmiyorum ama bizim zamanımızda üniversite kimlik kartında ösym sınavı için çekilen fotoğrafımız oluyordu. ben üniversite sınavı için kayıt yaptıracağım zaman müdür yardımcısı beni oturtup biraz bekle, demişti. ben de beklerken sağa sola bakınıyordum. sonra tamamdır kalkabilirsin, dedi. üniversite hayatım boyunca sağ yukarı doğru anlamsızca bakan bir fotoğrafın olduğu kimlik kartımla gezdim.

kimse de görmediğim kimlik kartındaki resimdir. büyük bir çaba ve özveri ile saklanır. yalnız ölüler görebilir.

okula giriş yaparken bu kartlarla giriş yapıyorduk. turnikelerin karşısında 3 tane televizyon vardı. fotoğrafımı o televizyonda görünce inme inmişti. stratejik bir şekilde etrafta kimse olmayınca basıyordum kartı.

senelerce başparmağımla saklayarak okulun kimlik kontrolünden geçtiğim, mezun olurkense teslim etmem gereken zamanda kaybettiğimi farkedip kaç kişinin kör olmasına sebep olduğumu düşündüren fotoğraf.. swh

t: beğenen öğrencinin olmadığı fotoğraftır.

bakın her şeyi anlarım, kameranın kalitesizliğini, sınav stresinden tipimizin kaymasını falan her şeyi anlarım ama gidip de bir öğrenciyi kamerayı alttan tutup çekmek nedir. angelina jolie bile alt açıdan güzel çıkamaz, hayır yani düşmanınızı mı çekiyorsunuz hocam bunu bana neden yaptınız? bir de üniversite kimlik kartına direkt ösym fotomuzu koyuyorlarmış, bilseydim hocanın tüm itirazlarına rağmen bir kez daha çektirirdim.
sizi hiç affetmeyeceğim hocam.

evim liseye yakın olmasına karşın erken saatte okula giderdim. o gün de şansıma rehberlik hocası erken gelmişti, beni odasına çağırıp fotoğrafı çekti...hem benim yeni uyanmış olmam hem güneşin tam doğmaması hem de kameranın berbatlığı sebebiyle berbat bir fotoğrafım oldu.

o kadar bana benzemiyorki bir keresinde kargoya gittiğimde kimliğimi bulamadım diye okul kartımı gösterdim adam “ama bu hiç sana benzemiyor aslında vermemem lazım kargonuzu “ demişti.

horoz gibi çıktığım resimlerdi. o zamanlar utanıyordum göstermeye. *

üniversite kartı için konuşacak olursak benimki üniversite sınavına başvururken kullandığım fotoğraftır, yani t.c. kimlik fotoğrafım.

lise döneminde ise öğrenci kimlik kartı kullanmadım, öyle bir uygulama yoktu lisemizde.

budur.

efendim öss'den* yeterli puanı almışım ama istediğim bölüme yerleşebilmem için bir kaç aşamalı yetenek sınavını da geçmem gerekiyor.

uzun süre hazırlanılan, emek harcanan tüm bu sınavları başarı ile atlatıyor ve sonunda fakültenin camında kazanan 60 kişi ilan ediliyor... evet kendi ismimi de listede görüyorum!

neyse kayıt için tüm gerekli belgeleri topluyorum, geriye sadece vesikalık fotoğraf kalıyor. giyeceğim kıyafeti ve takacağım takıları dikkatle düşünüp makyajımı yapıyorum çünkü biliyorum ki bu fotoğraf 4 sene boyunca* kullanacağım kimliğimde bulunacak.
gidip fotoğrafı çektiriyorum, fotoğrafçı omuzlar iki milim sağa, çene bir milim aşağıya, kirpikler bir mikron yukarı diye diye özene bezene fotoğrafımı çekiyor, yarın öğlen diyor gelip alabilirsiniz.
ertesi gün kayıdın son günü, gidiyorum fotoğrafı almaya. fotoğrafı alıp direkt kayıt yaptırmaya okula geçeceğim. her şey hazır.
daha doğrusu ben öyle sanıyorum.
fotoğrafçıya girdiğimde bir kaç dakikalık aranmanın arkasından süklüm püklüm diyor ki; biz... dün... iki... klasörü... üst üste... kaydetmişiz... *
yani benim dört (rakamla 4!) sene gururla taşıyacağım sevgili üniversite kimliğimin cağnım fotoğrafı kaybolmuş.
ben adama resmen gözü dönmüş bir şekilde bakıyorum! kayıt için fotoğrafları alıp yetişmem lazım!
diyor ki fotoğrafınızı çekelim şimdi, yarım saate basarız teslim ederiz hemen. yemin billah ediyor,
iyi diyorum, söylene söylene yukarı çıkıyorum, sandalyeye oturuyorum, sinirden kameraya adamı orada parçalayacak gibi bakıyorum derken adam deklanşöre basıyor ve aşağıya iniyoruz. her şey iki saniye içinde bitiyor.
neyse yarım saat oyalanıp bir hışımla fotoğrafları almaya giriyorum dükkana, adam hemen çıkartıp fotoğrafları uzatıyor. suratım hala stüdyoda bir katliam yapabilir gibi...

fotoğrafları elime almamla kahkaha atmam bir oluyor.

adam o arada gülse mi katledilmez yoksa gülmese mi karar veremez bi halde ehe ehe diyor.

ehe ehe tabii. no rotüş no poz. yes seri katil bakışları.

evet dört sene kullandım o fotoğrafı.

tenk yu fotografır...

not: fotoğrafı görmek için cesedimi çiğnemeniz lazım.

genelde kravatlı olan resimdir.

resmi belgelerde çirkin fotoğraf kuralının temsillerinden biridir

pek çok öğrencinin müdür yardımcısının odasını ilk defa görmesine vesile olur. duvar ya da panoya tutturulmuş gergin olmayan perde önünde efsane, tek seferlik fotoğraf çekimi olur.

oturduğunuz ve kalktığınız birdir. ömürlük ösym fotisidir. güle güle kullanın. utanmayın.

biyometrik fotoğraf denen faciadan sonra 2. sırada gelen korkunçlu şey.

en son öğrenci olduğumda, kayıt için başvuruya gittiğim yerde aceleyle bir fotoğraf çektiler. aman ya rabbim! 4 sene onunla yaşamak zorunda kaldım. her gördüğümde böyle oluyordum: