öğrenciyken en sevilen gün

özellikle de ilkokul, ortaokul ve lisede en sevdiğim gün cuma idi...

cumartesi de candı tabii de pazar günlerinden, pazartesilerden bile daha fazla nefret ederdim. kasvetli günlerdi... tv'de de doğru dürüst bir şey olmazdı pazar günleri. ve... ertesi gün okul var. ödevlerini de aksatan/erteleyen bir öğrenci olduğumdan, ödevlerimin olduğu baskısı da omuzlarıma binerdi pazar günleri.

cuma günleri... bir kere o günü atlattım mıydı hafta sonundayım... derslerde hep bunun bilincinde olduğumdan moralim tavanlarda. ki bir de cuma son iki saate beden dersi de konmuşsa... okul bitti ve eve dönmeden önce atari salonuna uğramışım. hafta içleri de atari salonlarına giderdim. bu bakımdan, diğer günlerden bir farkı yok. ama işte 2.5 gün okul olmadığından içim içime sığmıyor. modum inanılmaz yüksek. daha bir keyifle, tasasızca oynuyorum oyunları... sonra akşamüstü veya akşam eve gelmişim. 2.5 gün okul yok! o akşam veya gecenin erken saatlerinde kesin güzel bir film var tv'de. gece yarısı ise kesin bir korku filmi var... işte hafta içleri, olsa bile gece yarısında başlayan korku filmlerini izleyemezdim, ertesi gün okul olduğu için.

lisede pc'm de vardı nihayet. artık starcraft mı oynardım, fifa 97 mi, nba live 97 mi, yoksa diablo mu?..

ayrıca, cumartesi günü için özel bir planım, programım varsa da onu düşünerek uyurdum cuma geceleri. o da ayrı bir heyecan sebebi olurdu.

sabah 9 - akşam 5 çalışırken de cuma akşamları ve geceleri çok güzeldi tabii ama öğrenciyken benim için yeri apayrıydı bu zaman dilimlerinin.

bir de, unutmadan: (bkz: sorun salı mı sorunsalı) *

tanım: sözlük yazarlarının talebeyken en sevdikleri günden bahsettikleri başlıktır.

ekleme: lisede 2 ve 3'teki dershane konusunu unutmuşum ya. yani ilkokul, ortaokul ve lise 1'de daha keyifliydi cuma günleri aslında.

perşembe. ertesi gün cuma olurdu çünkü. biz hayal ile iç içeydik. hayalî kendisinden güzeldir birçok şeyin.

cuma günüydü çünkü ortaokul ve lisedeyken yurtta kalıyordum ve her cuma olmasa da, 3-5 haftada bir cuma günlerinde eve gidiyordum. bizim ev, her ne kadar kavga ve kaosun eksik olmadığı bir ev olsa da, yurtta kalmaktan iyiydi. kötünün iyisi gibi, ne deniyordu ona? "ehvenişer" miydi? işte ondan.*

ben cumartesi hayranlarındanım. ta çocukluktan bu yana. ertesi gün de tatildir ve en eğlenceli aktiviteler hep cumartesi olur. yaşasın cumartesiler. (ve başardım da sonunda: bana artık her gün cumartesi..)

cumartesi-pazar.

cuma günü. okulun son günü, iki gün tatil seni bekliyor. cumartesi günü de güzel ama sonraki gün pazar ve tatilin son günü hissini yaşatacak. ama cuma öyle mi, sanki upuzun bir tatil başlangıcı gibi geliyordu bana. hala da en sevdiğim gün cuma günüdür.