öğrenciyken para harcamak

her şeyin ateş pahası olduğunu dank ettiğin an. asgari ücretliler bu durumda nasıl geçinir diye ancak o zaman somut olarak üzüldüm.

eğer parayı kendin kazanıyorsan zorluk seviyesi milyonla katlanan olay.

aylık geliri önce haftalara sonra günlere ve özel günlere göre pay edip ucu ucuna zar zor yetirmekten hallice çoğu zaman eksiye düşmek

aylık olarak gelir giderler hesaplanır nereye ne harcanmalı bilinmelidir aksi takdirde zora düşülür.

büyüdüğünü anladığın anlardan birisidir..
kolay değildir o hesap işleriyle uğraşmak..

kyk bursuyla geçinen birinin sadece yol ve yemeğe yapacağı durumdur. üstü kalmaz, 1 ay boyunca gezip tozan yetmezmiş gibi bir de alışveriş yapabilene uzaylı gibi bakabilirsiniz.

ilk dönemlerde tutarsızca ve ilerisini düşünmeden yaptığım eylemdi. hatta gönderilen otobüs bileti parasını yiyip , zorda kalmış ancak 16 saatlik (arada iki saat boşluk ile ) çift gündelikli komilik yaparak bilet parası çıkararak o durumdan kurtulmuşluğum da var. ne var biliyor musun öğrendim parayı nasıl harcayacağımı ondan sonraki iki sene daha başka bir yerde süren öğrenciliğim boyunca haddimi aşmadan biriktire biriktire ancak eğlencemden de ödün vermeden ilerledim. şimdi ise parayı nasıl yöneteceğimi biliyorum. u know say?

olmasa da olur denildiği andır. kişi bu durumda temel ihtiyaçlarına harcama yaparak babasının kıymetini bir kez daha anlar.

çok zor bir eylemdir.
hele benim gibi bir aileden geliyorsanız,fakirlik iliğinize işlemişse daha zordur.
ben liseye geçene kadar hep öğlen yemeklerini evde yedim.lisede döner vs. yeme zorunluluğu doğdu.o döneme kadar da turşu ve acı biber yemezdim.yemek yerken arkadaşlarımı süzerdim, onlar dönerin yanında turşu ve biber de yerdi.paralı değildi ama ben sevmezdim.sonra param boşa gidiyor diye düşünmeye başladım. ne de olsa aynı paraya onlar turşu ve biber de yiyordu. kendimi zorlayarak bunları da yemeye başladım.
-yani öğrencilikte para harcarken tek şiarım tam verim almaktı.defter yapraklarını da kimseyle paylaşmazdım.belki d*mbüklüktü ama ne biliyim mantıklı gelmişti.

not:abartılmıştır.

öğrenci iken param olmadığından harcayamıyordum.

öğrenciyken yapılamayan işlemdir.
öğrencinin cebi kaynayan kazandır, para ise içindeki su. dokunsan ellerini yakacak, öylece dursa kendi kendine yok olacak...

öğrenciyken olmayan bir şey harcanmaz.

borçla para harcamak desek daha anlamlı olur diye düşünüyorum.

- abi bu ne kadar?
-50 lira
-25 kuruş olur mu, bizde o kadar varda? öğrenciyiz biz...

okurken de çalışıyordum ve özgürce harcıyordum.

olsaydı harcardık dediğim başlık, öğrencinin parası mı olur

olmayanı harcamaktır. ya azıcık bir param oluyo onlar da taksit borcuna gidiyor çıldırcemm

öğrenciyken daha zengindim sanırım.

o kadar boğuştuğum şeylerin yanında birde para hesabı yapmaktan saçlarım dökülmeye başladı.

hangi para?