ortaçağda nalbantlık ve estetik kaygılar

dönem insanının gündemini meşgul eden önemli temalardır. nalbantlık, zor, karizmatik ve riskli bir işti. savaşların belkemiği atlara nal çakmak, atı savaş meydanlarında coşturmak her erkeğin harcı olamazdı. sadece güçlü kollara sahip, cesur insanlar nalbant olarak kariyerlerini sürdürürdü.
bombeli don giyen ortaçağ dilberleri, bu erkeklerin karizmasına dayanamayıp, ahırın içinde birlikte olurlardı.

iyi bir nalbant, tek çakımda atın 4 bacağını birden nala doyurabilmeliydi. tek eliyle nal çaktığını iddia eden şovmen nalbantlar zamanla silinip gitti. estetik kaygılardan doğan standardizasyon zorunluluğu, günümüzde hala kullanılan ideal nal çakma evresinin yaratılmasına ön ayak olmuştur.

o dönemler çok güzelmiş. şimdi atı koyuyorsun makineye, bilgisayar çakıyor nalı. o eski sohbet ederek bir yandan gülüşerek yapılan tatlı çivilemeleri göremiyoruz. teknoloji, bazı güzel duyguları da süpürüp götürdü.