ortamda hoşlanılan kızı senden önce başkasının kapması

üniversite zamanlarımda canlı şahitlik ettiğim olay..

bir ev arkadaşım vardı, bir kızıla kaptırdı gönlünü.. her gece içiyoruz beraber.. adamın yarasını sarıyorum falan, arkada o zamanların meşhur şarkısı 'isyan' çalıyor hep. vize, final zamanlarını kovalıyor ki iki muhabbet edebilsin.. ağır platonik.

ağlıyor, sızlıyor, abdul nasıl yapacağım diyor, benden medetler umuyor.. anı bekleyeceksin ve indireceksin diyorum kesmiyor. beraber ağlıyoruz adamla, duygusalım öyle demen lan.

vize zamanı geldi, çocuk can hıraş kızıla gidip 'bize gelsene ehe, çalışırız' dedi. kabul etti kızıl. kız gelecek diye evi bal dök yala yaptık falan. geldi. çocukta bir espriler, bir enerji patlamaları, gözleri alev atmalar falan. tek yaptığım ortama girip oturmak oldu..

bütün sessizliğimle sahayı ona bıraktım.. bel altı sözlü şakalaşmalar falan.. iyi arkadaşımdı. sağlı sollu ataklar devam etti. ertesi gün kızılı sınav çıkışı gördüm. aa abdul naber deyip boynuma sarıldı, öptü, ama bir süre sarılı kaldı.. değişikti. arkadaş da başka arkadaşında kalacaktı o gece. kızılı eve davet edip oracıkta indirdim pantalonları, acımadım. 'anı bekleyip indireceksin' derken aslında kendime ultimatom veriyormuşum farkında olmadan..

arkadaşa da bakmadı sonra. güzel bir gece geçirdik, kar kaldı. güzel olaylar. bedenim ve ruhum tamamen onun oldu o gece. adeta bir meta gibi kullandırdım kendimi, vicdan azabı olmadan.

karısını şapka sanan adam misali hoşlandığı kadını sandalye sanan adamın başlığı olsa gerek.

olum kızkaçıran mı bu kim neyi kapıyor alüminyum!

eğer kızdan çok hoşlandıysam ve muhabbet esnasında ortamda bulunan bir arkadaş "bu kız da güzelmiş veya çok tatlıymış" dediği andan itibaren, direkt o tatlı kızın, gözlerimin önünden kayışını izlediğim durumdur, insana "ben neden bu ortamdayım, b*k ağızlı yine konuştu" dedirtir.