otostop çeken insanların ciddi ciddi yüzsüz olduğu gerçeği

otostop çekmeyi adet edinmiş insanlar, yüzsüz insanlardır.

bundan iyi tanım cümlesi olmaz. lafı uzatmadım, bu kadarı kâfi.

sürekli yapılan bir şey ise doğru bir söz ama dolmuşun geçmediği bir yolda yapılıyor ve gidilecek yol uzaksa normal karşılanabilir. bu bahsettiğim özellikteki yollarda yani en azından bizim buralarda o yoldan geçen bir toplu taşıma yoksa insanlar durup ne tarafa gidiyorsunuz diye sorar, bu güzel bir harekettir en azından sürekli el kaldırmaktan iyi. ben bunu tercih ederim kimse durmasa zaten yolumda yürürüm durmam.

don atlet, sırtımızda gitar, beş para yok...yaz başı, mersin'den çıktık, hedef belli değil, tüm akdeniz sahili müstakbel hedef...kaç araca bindik hatırlamıyorum, en son bir vos vos minübüs şu bildiğiniz hippi minibüsü evet, hem de turuncu...ulan ne keyifliydi ya, sürgü kapılar açık, içerde içiyoruz, kafa bir milyon, gitar çalıyoruz, vardık anamur'a... evettttttt burası dedik....
çalgıcı geldi hanımmmmmmm diye gezdik barlar sokağında, hemen kaptı biri bizi...olaylar olaylar...

yaa bsg.. sözlük ne hale gelmiş …

yüzsüz olduklarını düşünmüyorum.
hatta saygı duyuyorum. çünkü benim asla yapamayacağım bir şey. iyi göt var bu insanlarda. korkmuyorlar.

yani, çok sığ bir düşünce yapısı. medeni ve gelişmiş bir topluluğun içinde yaşıyorsanız, tehlikesi olmayacaktır (günümüzde çok dikkatli olmak gerekiyor). hatta öğrencilik yıllarında eğlenceli dahi olabilecek bir aktivite. antalya-kuşadası arası otostop çekmişliğim de, arabama almışlığımda vardır. yüzsüzlüğün daniskasını yapmışım, bak sen...

yani koca ülkede her şey bitti bi' otostop çeken adamlar mı kaldı laf atacak? adamın belki parası yok. ya da macera arıyor. gereksiz başlık.

2015-2018 döneminde facebook'ta interrail türkiye önderliğinde popülerleşip gençler arasında yayıldıkça zaman zaman kendisini yeni weirdo tiplerle gösterse de genel hatlarıyla havada asılı duran iddia.

1 kere ben de cektim, caresizlik diyelim.

alibeyköy'de benim lisede ve civar lisede oturanlar olarak akşamları otostop ile giderdik eve. şu an orada otostop çeken çocuk yoktur ama 2000'lerde alibeyköy civarında oturanlar bilirler o saya yokuşunu çıkmak ölümdü. tek kuralı vardı, en az iki kişi olmak. şu an mümkün değil kimse yapmaz muhtemelen.

cenaze aracından ambulansa, polis aracından kamyona kadar envai çeşit araca binmişizdir. en sevdiklerimiz ise bir zamanlar bizim lisede okumuş abiler ablalardı. sohbet ederken "siz de araba alınca sizden küçüklere yardım edersiniz" derlerdi.

ama devir değişti tabi. şu an kendi çocuğum olsa da bu kulağıma gelse çocuğu okuldan alırım. biz şanslıymışız bir şey olmadı. hep de iyi insanlara denk geldik. bu otostopun baya baya durakları vardı desem yeri. yukarı saya yokuşuna çıkacaksan 10-15 kişi oluyorduk bazen birbirini tanımayan. ben işim olmadığı için çok sonra öğrendim, eyüp tarafına gidecekler de okulun diğer tarafında otostop çekiyorlarmış.

arada bir çekmek lazım bence deme öyle