oturaklı bir yazarla konuşurken tanımlardan utanmak

vallahi ben bunu çok yaşıyorum. kişi geliyor, güzel güzel muhabbet ediyoruz kültürel konular, hayat dersleri, tatlı anılar. uzun uzun anlatıyor karşı taraf, her cümleden olgunluk ve hayat tecrübesi akıyor. entelektüel de birisi belli. sonra konuşma arasında girdiğim tanımları okuyorum, utanıyorum. ben de entelektüel biriyim yemin ederim, sadece içimdeki olgunlaşamamış düşüncelerimi buraya tükürüyorum. özür dilerim.

üzülme, yalnız değilsin. #1316186

oturaklı bir yazar tarafından seri oylanırken aradaki çürük tanımların akla gelmesi der susarım.

utancımdan kıpkırmızı oldum

oluyor oluyor. sadece özel mesaj ile konuşmaktan ötürü de değil. sözlüğün güzel abileri ablaları, şöyle profilimde baştan aşağı tanım okumaca yapacak da çok affedersiniz yazmayıp * tanımları görecek diye çekinmiyor değilim. millet, milyar milyon tanım girmiş, 200'lerde kalmışım.* halbuki ben hepinizden çok okuyorum.*

bazen güzel güzel yazıyorum böyle, yani en azından bir şeye benziyor. bazen de veled* modumu açıyorum, şöyle başlıklara boş spitleyesim* geliyor ama tanımı yazıyorum, henüz göndermeden diğer bir başlığa sıçrıyorum; canım sözlük uyarıyor: bak gider bu yazdıkların, sıçramanı iyi yap.* bakıyorum bir şey yazmamışım, * yazmamışım yani.

şunun da derdini yanam şuralardan, biraz bağdaşıyor: arkadaş sözlükte bana mesaj atan adamlar* niye ben istanbul beyefendisiymişim hâlet-i ruhiyesine giriyor.* tamam, kabul ediyorum kibar bir beyefendi olabilirim,* şikayetçi değilim bu yanımdan. kibarlık güzeldir, kibar olunuz* ancak çok acayip şeyler oluyor sözlük: hemen, aman efendim hoş geldiniz beş gittiniz, muhterem beyefendi falan. olgun dolgun bir tarafım olmakla beraber* gayet çocuk ruhlu genç bir adamım ben yahu! lütfen kendinize geliniz.*

(bkz: yıktın formatı eyledin viran)

sözlükteki en oturaklı yazar ben olduğum için beni bozmaz.

utanacağım bir tanımım yok şükür. benden oturaklı yazar da yok. bana mesaj atacaksanız takım elbisenizi giyin de atın yani.

bende hiç olmuyor. yazdıklarım benim anılarım, benim şakalarım belki de benim saçmalıklarım. beni ben yapan şeyleri yazıyorum. bunlardan da utanacak değilim. mükemmel biriyim dediğimi hiç hatırlamıyorum.

"sen" diyebilmem 6 ayımı aldı...

allah utandırmasın.

her girilen tanım yada yorum devletler arası müzakere masası ağırlığında olması gerekmediği için bu tarz triplere girilmesi kişinin eziklik seviyesini gösterir.

ben bunu ekşide çok yaşıyorum. adamla complex calculus konuşuyoruz. bir bakıyorum entry girdiğim son başlık "öyle bir sıçmak ki ikiye bölünmek". haliyle utanıyor insan.

mesaj alımım kapalı, kimseyle mesajlaşmıyorum ama bazı yazarların yazdıklarını görünce kendi bağzı sığ tanımları dan utandığım doğrudur.

bazı insanların tanımlarını bana yaklaşımını görünce utanıyorum diyorum nasıl bu kadar oturaklılar ben değişiğim.

oturaklı oturaksız küçük küçük tanımcıklar yapacağım sözlükte.
böyle dertlerim olmasın diye.

en oturaklınız benim, gidin tanımlarıma bakın. karşımda takım elbiseyle tanım gireceksiniz.*

oturaklı olsaydı burda yazar olmazdı. * o yüzden utananın klavyesi kırılsın.