ozan

ozan kelimesi, kopuzla türkü söyleyen anlamına gelir. oğuzlar arasında halk şairi, müzikle uğraşan kişi anlamında kullanılan bu sözcük, 15.yüzyılda küçümseyici bir anlam kazanmış ve yerine halk şairi anlamını karşılayan (bkz: âşık) sözcüğü kullanılmaya başlanmıştır.

ozan, güzel bir erkek ismidir.

kloro floro türkülerin düşmanı kişi.

mevlevi ve bektaşilerdeki tanrı'ya yani göğe/arşa yükselme inancı mevcuttur. bu tanrı'ya ulaşma, erişme eylemi "ozlaşma" olarak adlandırılmıştır. bu şekilde tanrı'ya erişen ruh, burada metamorfoz(başkalaşım) geçirecek ve yeniden, yoktan var olacaktır.
saz/kopuz şairleri, enstrümental şiirleri/anlatıları ile kendileriyle beraber etraflarında bulunan canları "ozlaştırma" eyleminde bulunurlar, yani mühitlerinde bulunan kişileri de tanrı'ya ulaştırırlar. bundan dolayı, saz şairlerine "ozan" denilmektedir. bu geleneğin ateş kültürüne sahip olduğumuz döneme dayandığı düşünülmekte. örneğin, dede korkut destanında ozan ve kopuz kavramları çok kullanılmıştır.

kuzenimin ismi. hep kıskanmışımdır. güzel isim.

yollara bağladım gidişini
dillere bağladım o gidişini
yastığa sakladım sevişini
nasıl unuturum ah o yiyişini

tersten yazınca bir toz içecek markası olan nazo olur.

şair olarak bilinen kimse.
gönülden gören herkes ozandır aslında.