özlenmek

an itibarıyla sözlüğe girince farkettiğim ve insanı iyi hissettiren bir şey.
özlenen olmaya alışkınım ama normal sözlükte olacağına ihtimal dahi vermiyordum.
bu akşam bir arkadaşım aradı ve "ouzyaa moralim çok bozuk, acil sevişmemiz lazım!" dedi ve ben de iyi bir arkadaş olarak elbetteki onu bu kötü zamanında yalnız bırakmadım.
her neyse,
az önce geldim eve, bir baktım normal sözlüğe mesaj kutum kendinden geçmiş. "ouzyaa neredesin?" diyenleri mi ararsın. yoksa "senden başka konuşabileceğim kimse yok!" diyenleri mi...
dolmuş taşmış resmen.
şapşikler,
ben de sizi özledim.

bu akşam doğum günü olan bir arkadaşımı aradım. kendisi ve kocası üniversiteden arkadaşlarım. ilk sene flörtlerinden mezuniyet sonrası düğünlerine kadar olabildiğince yanlarındaydım. neyse o da misafirlikteymiş, azıcık konuştuk ama 12 yıl olmuş yüz yüze görüşmeyeli, o özlemi insan iliklerine kadar hissediyor. hem özlemiş oluyorsunuz hem özlenmiş; büyülü bir özlem rüzgarı telefonda seslerimizden ikimizi de sarıp titretti.

ulan mahlasini bile unutmusum ouzya kim lan dedim. evet.