wing yazar profili

alex'in olmadığı bir ülkede yaşadık, adamın heykelini bile diktik de kısa süre sonra şaka gibi yolları ayırdık. muslera'nın heykelini mutlaka dikin. tamam bu takımdan bir hagi geldi geçti ama muslera kadar profesyonel bir oyuncuyu galatasaray'da hatırlamıyorum. adamın tek şanssızlığı avrupa'da geriye giden bir galatasaray dönemine denk geldi. bir kuşak önce doğsa ve taffarel'den hemen sonra gelseydi 2000'li yıllar galatasaray için çok farklı olurdu. neyse 2011-2025 arası yerli ve yabancılar arasında türkiye'nin en iyi futbolcusu konumuna yükselmiştir.

hayalim olan çiftleşme hali. öyle biri çıkarsa karşıma geçen yılları anca öyle anlamlandırabilirim. yoksa yaşadığım boş bir hayat gibi geliyor. sağlam bir eş, insanı bekarlığın savruk esintiler altındaki şaşkın ruh halinden çıkarıp doğru bir rotaya bağlamış olur. erkeklerin dışa dönük temeli bizi eyleme geçirmek zorunda değil. sevdiğimiz bir kadının başka bir erkekle ilişki yaşadığını düşünelim. ne kadar acı verir de mi? biz anlamıyor olsak da kadınlar da erkeklerin başka bir kadınla ilişkisini öğrendiklerinde belki bizden daha çok acı çekerler. ikili ilişkilerde empati ve içe dönük düşünceler erkeklerin dizginlenmez gibi görünen duygularının coşkusunu siler ve durulmuş bir kalple her şey rayına oturur. yeter ki gerçekten iki kişilik düşünelim.

bu hayatı nasıl yaşamışsak ona göre sorulan sorulara ya cevap vereceğiz ya da susacağız. ha, öyle mezhep, tarikat, soy, sop, parti gibi ayrıştırıcı dünyalıklardan soru gelmez. herkese genel, evrensel sorular sorulacağı söylenir. rabbin, peygamberin, kitabın, bağlı bulunduğun ümmet ailesi gibi.

ilkokul ve orta okul başlarında 0.7 uca alışmıştım, sonra 0.5'i denedim ve orta karar haliyle tam benim medarı iftiharım olan bozuk yazımı en iyi yansıtan uç olduğunu görünce onunla sancılı eğitim hayatıma yeşil ışık yaktım. en sevdiğim sayı da 5 olunca bir uçlu kalemi son kullandığım ana kadar hep 0.5 uçla devam ettim. ve şimdi okul zamanlarımdan en çok 0.5 uçlu kalemlerimi özlüyorum. yine öğrencilik kısmet olsa da o uçla hep yazsam.

90'larda gazetelerde en sevdiğim alışkanlıktı. sabah gazetesinin en prime zamanında ne verse toplardım. 1990 yaz başı her hafta 7 kupon karşılığı tommiks'in çizgi romanını veriyorlardı. sanırım ilk 7 sayısını kuponla almıştım. onlar hala duruyor odamda. kitaplığımı süsleyense 90'ların ortası ya da sonrasında hammer'in 10 ciltlik büyük osmanlı tarihi eseriydi. almak için ankara bahçelievler'den batıkent'teki 06 yol-iş sitesinin aşağısındaki yaysat bayisine kadar yaz sıcağında yol yapmıştım. ki o tarihte daha batıkent metrosu da yoktu. kan ter içinde elimde kitap kolisiyle 06'nın yanındaki esnaf ve sanatkarlar sitesindeki arkadaşıma uğrayıp neredeyse iki litre kadar su ve tang'in limonatasından içmiştim. onların üst kattaki balkonundan esintiler bizi serinletirken kaset çalarda kayahan'ın son şarkılarım albümü çalıyordu. o tarihte mezun olduğumuz ya da olacağımız deneme lisesi'ndeki ortak anılarımız kayahan'ın şarkıları eşliğinde gözümüzün önünden geçiyordu.

en son kuponlarla aldığım ürün ise milliyet gazetesinin 2008 yılında sanırım 60 kupona verdiği yemek tarifleri kartlarıydı. onlar için de denizli'de yokuş aşağı çok uzun bir yürüyüş yapmıştım. gazete promosyonları içinde en güzeli vatan gazetesinin verdiği ana britannica ansiklopedisiydi. onun için her gün birkaç sayfalık fasikül verip bir cilt tamamlandığında sert kapağıyla birlikte bayide tam bir cilt haline getirmeyi planlamışlardı ama sanırım bir hafta kadar fasikülleri dağıtmışlardı sonra rekabet kurumu diğer gazetelerin şikayeti üzerine bu kampanyayı engellemişti. gazete vatan ne tv vermişti ne de müzik seti. ansiklopediden; yani bilgiden korktular; bugünlerin hazırlayıcısı olan o günlerin toksik kadroları.

kupon biriktirmek sadık gazete okuyucusu için eğlenceli ve heyecanlı bir uğraştı. elde makasın sesiyle kuponun etrafını özenle dönerdik. her gün tekrarlanan bir ritüeldi. bazen aynı anda üç dört farklı ürün için aynı gazetenin sayfalarına dalardık. insana makası sevdiren bir meşguliyetti.

sarı laci üst baş ile karşılıklı şenlenir, aynı renklerdeki nevresim ya da pike takımıyla kadıköy uykularına yatılır. şampiyonluk yoksa teselli birbirinin kollarında ya da omuzlarında aranır. bir zaferde ise aynı çatı altında bir fener alayı ve bir bayram yaşanır. bu dünyada birbirini anlayacak çiftlerin görünürdeki en uyumlu örneği fenerbahçeli iki insanın sevgisinde somutlanıp tanımlanır.

6.filoyu protesto eden devrimci türk gençlerine sopalarla saldıran abd yanlısı muhtemel eski mandacıların torunlarıdır. ideolojileri ters ve adamlara saldırdılar, sonra diyelim ki ezan okundu ve namaza orada durdular. bak allah'ın işine ki kıble de tam abd zırhlısının arkasına düşüyor. insan namaza durduğunda önüne düşen bir çerçeve fotoğrafı bile ya çevirir ya üstüne örter. bu insanları anlamıyorum. hiç mi şirk günahı işlemekten korkmadılar? biz şimdi kime secde ediyoruz diye sormak hiç mi kimsenin aklına gelmedi? sıradan, siyasetten uzak bir müslüman öyle bir görüntü vermektense o şüpheli durumu anında fark edip namazını kazaya bırakır. o insanların ideolojik hareketleri anlaşılan namazı bir araca çevirmiş. o günden bugüne de değişen bir şey yok. hüseyin atay hocanın söylediği gibi; namazı kur'ani mihverinden çıkarıp ümmetin başına bela ettiler.

zamanın nasıl bir enerjiyle akmaya devam ettiğini ve ömrün, yunus emre'nin dediği gibi bir pencere olup herkesin o pencereye bakıp da geçtiğini, biz yaşamda yol alırken sevdiklerimizden nasıl da eksilip yoksunlaştığımızı bizlere bir günün aydınlığı ya da gecenin karanlığı kadar basit ama mutlak bir vurguyla bu geçiciliği her eski fotoğraf müjdeliyor. ama diğer yandan geçici olduğunu kabul etsek de hala bu dünyada yaşıyor muyuz ve bir zamanlar yaşamış mıydık kuşkularını da ortadan kaldırıyor. aldığımız nefes hangi fotoğrafın zamanında daha temizdi, hüzün ve acı hangisinde çehremizi ve ruhumuzu ele geçirmişti ve hangi anımızda yaşam sevincimiz ve mutluluklar simalarımızı aydınlatıyordu gibi soru ve merakların cevap ve karşılığını bir parça eski fotoğraflarda buluruz. hayat ile kurduğumuz iletişimin renklerini eski fotoğraflarda görürüz. ve sevdiklerimizin eski hallerinin hayalimizdeki karşılığını fotoğraflardaki varlıklarıyla güncellemiş oluruz.

dengeli bir kişilik için insanın seveni kadar sevmeyeni de olmalı. sevilme beklentisi minimum olursa insan sevgi yüklerinden de korunmuş olur. ama sevgi yerine sevmeyenlerden bile saygı bekleme gibi bir hayal daha anlaşılır olur. sevgi, insanların özel alanına giriş kolaylığı sağlar, bu da yanlış etkileşimlere, zamansız yakınlıklara ve bunun sonucu kırgınlıklara sebep olur. saygı uzaktan verilen bir nezaket değeridir. mesafelidir. resmidir. insanı sevilmenin vereceği şımarıklıktan kurtarır.

sevgi önemlidir. sevilme arzusundan mümkün mertebe uzak duralım, kendimizi sevdirmeye çalışmayalım ama sevme konusunda cömert olup herkesi sevelim, sevmeye çalışalım.

ilk açıldığı haberini gece ekşi sözlük'te görmüştüm. gördüğüm anda balıklama atlamıştım buraya. yeni hikayeleri severim. ekşi'de küfürsüz yazan az sayıdaki yazarlardan biri olarak bi tuhaf hissediyordum. burası o tuhaflığa mana kazandırdı. sadece oy ve fav butonlarını görünce de buradaki şartların kullanıcı dostu olduğunu ve bu hikayenin hayat boyunca sürebileceğini normal sözlük kulaklarımıza fısıldamış oldu. bu sözlüğü kurup da ona emek veren herkesi canı gönülden kutlarım. kesinlikle bu ülkenin en özel sözlüklerinin başında geliyor.

kısmetten öte köy yok demişler. ilişkilerde bir şansınız yoksa ilki olduğunuz kız sonra başka sulara yelken açabiliyor. yine de 20'li yaşlarda bir erkekseniz bir kızın ilki olma ihtimali size uzak değildir. bizim gibi 40'lı yaşlarını yaşayanlar için artık ilki değil sonu olma hayali kurulabilir. orta yaşlarda kadınlarla bir ilişki durumunda biz yine yaşlı kalıyor olacağız. her durumda o kadın bizden genç olacak. şimdi böyle yazınca da karşımıza 50 yaşında bir kadın çıkıyormuş. olamaz mı? o da bir olasılık. öyle olursa tüm hesaplar, planlar suya düşer. aşık olmuşsanız ve gittiği yere kadar o uyum sürüyorsa yaşın bir önemi kalmıyor. artık ne çıkarsa bahta yormak olgun yaşların sığınacağı liman oluyor.

evleneceğin insanı gece bulmuşsan ona bir bar ya da gece kulübü çıkışında rastlamış olmalısın. bu durumda yani aşık da olmuşsan o kızla her mevzudan konuşursun. önce aşk sizi birbirinize bağladı, belli bir zaman sonra evlilik kararı aldıysanız artık kimin gecelerini nerede ne şekilde geçirdiğinin bir önemi kalmıyor. evlilik kararı alan iki insan 24 saatini de nasıl yaşayacağını planlamıştır. burada maksat evlenilecek insanın geçmişi ise gece gidilen bir mekana ihtiyaç yok ki. belli bir yaşanmışlık için geceye hiç ihtiyaç yok. hadi evlilik uzun bir süreç ama aşkı her yerde ve her vakitte bulabilirsiniz. her genelleme gibi bu da yanlış elbet. alkolle aranız yoksa bu kızın geceleri meyve suyu içmiyor olabileceğini de düşünebilirsiniz. ama ne içmişse üstüne geç bir kahve iyi gidebilir. sonuç olarak iki insanın uyumu her genellemeyi girdiği yoldan döndürür.

sıcak bir ortam buluyorum burada. bunda baştan beri turuncu rengin verdiği neşe ve yazarlara kazandırılmış özgürlük ve bunun getirdiği özgünlük duygusunun aşılamış olduğu bir sarılma hali hissediliyor. insanın normal sözlük'te bulduğu, yaşadığı ve hissettiği buraya özgü bir durum. dışarıdan bakan biri bu sözlükte bazı yazarların nickaltlarına atarlı giderli ziyaretlerini görüp sözlük hakkında farklı düşünebilir. ama kendi halinde yazan ve başka yazarlarla uğraşmaktan haz etmeyen her yazar için burada hayatlarının son anına kadar kalplerindeki duyguları, akıllarındaki düşünceleri tarihe not düşercesine yazabilecekleri bir ortam onları bekliyor. yeter ki buraya yolu düşen her insan önce kendisi olsun ve mizacı neyse onu göstersin.

1995 genel seçimlerinden önce dyp'deki aday belirleme sürecinde listeler tamamlanmışken son gece para karşılığı listelerdeki sıraların değiştiğini o zaman parti içinden duymuştuk. diğer konuların başlığı olarak da "bu devlet için mermi atan da yiyen de şereflidir" sözü pek çok şeyi anlatır.

karşı değildir, o da insandır ve her türlü lezzeti tatmak ister. ama fakir diyoruz, parasal mevzular ve özellikle sağlıkla ilgili problemler kadar libido öldürücü etken çok çok azdır. insan önce dünyalığını yapıp sağlığı da yerinde olursa o zaman ince işlere de zaman ve motivasyon kalır. fantezi herkes için farklıdır. zevk aldığı nüanslar değişebilir. cinsellikte önemli olan iki kişinin uyumudur. yataktan mutlu kalkıyorsa çiftler, bu onlara yetiyordur zaten. kim bilir ne fakir yataklarında, dünyanın anasına söverek ne ambiyanslar dönüyordur. bu işi fazla genellememek daha iyi sanki. *

tek saatim yok, merakım olduğu için birden çok saat almışlığım oldu zamanında. giysi olsun, bir hobi olsun tek bir ürünle yetinemem. arkadaşlarım hiçbir zaman tek olmamıştır. sevdiğim film, dizi,aktör, aktris, besteci, sanatçı, şarkıcı benim için ve eminim bir çok insan için tek olmamıştır. iş bir insanla yakın bir ilişkiye, bir hayatı paylaşmaya gelince iki insanla her zaman yarım olursun. asla kalıcı bir düzenin mutlusu olamazsın. evlenmek istesen bile resmi olarak tek kişi oluyor. iki kişiden biri gayri resmi olma durumunu yaşıyor. bir kol saatinde bile bazen kendime soruyorum hangisi senin saatin. hepsi desem de her biriyle geçirdiğim zaman kısıtlı. o saatlerin birini bile hayatıma tam olarak yazamıyorum. hepsi yanımda olduğu halde hem de. evli değilsek ve birden fazla mamitamız varsa hayat yine bölünür. ha mesele sadece cinsellikse daldan dala atlayın paşam, sizi tutan yok. ama her yönüyle bir insanın hayatına girmekse o insanın hayatında kalmakta fayda vardır. çünkü insan, kalbi olan canlı bir varlıktır. birden çok enerjiye maruz kalmak döner dolaşır bizde kısa devre yapar.

normal sözlük ile hiç bağdaştıramadım bir sansür. biz hep çifter çifter oylayıp favlamaya alışkın yazarlar için fav kısıtlamasını görünce afallıyoruz. favın karmaya etkisi de çok düşük olmasına rağmen bu uyarı yazısı alakasız duruyor. başka bir sözlükten değerli entrileri normal sözlüğe taşımak isteyen yazarlar için bu uygulama işi tatsız hale getiriyor. bunu ortadan kaldırmak herkesin hayrına olsa gerek.

hayatını, seni sen olduğun için seven, sevdiğin birinin yakın markajında geçirmek. ona sarılmak, yakın ilişkiyi güvenli sularda yaşamak. toplumun en küçük parçası olan aile kurumuna katılıp toplumla ayakları yere basan ilişkiler kurmak. soy ağacına bir dal daha eklemek.

ondan olsa olsa 3. abdülhamid olur. yaptığı icraatlarında örnek aldığı insan 2.abdüllhamid'dir. atatürk ile yönetim anlayışı ve dünya görüşü hususunda siyahla beyaz, gece ile gündüz gibiler. iyilik savaşında atatürk derya denizdir. okyanustur. geridekini siz düşünün.

insan kendine bi çeki düzen vermek ister ve oturduğu koltukta toparlanma hareketi bile yapar. ama herkesin yaşadığı, görmüş geçirmişliği farklıdır. kendi durumumuz neyse ona sahip çıkıp gerekirse goygoy ve şamatanın en kralını yapmak lazım. kendi donanım ve yeteneğimizin mutlaka bir karşılığı vardır. onu yoğurup stilize etmek insanın kendisini sevmesini sağlar. bu da karşımızdaki insanı göklere çıkarmadan saygı duyma öz güvenini bizlere kazandırır.