palm springs (film)

2020 yapımı oldukça başarılı bir time loop filmi. başrollerde andy samberg ve cristin milioti oynuyor. son yıllarda gördüğüm en muazzam ikili. filmin puanına da yansımış ki an itibariyle 7.4/10 puana sahip. tekrar tekrar izlenebilecek kalitede.

herkesin bir 9 kasım’ı yok mudur sanki? asla içinden çıkamadığı, hep aynı şeyleri yaşadığı... en azından kafasının içinde.
palm springs tam olarak bunu anlatıyor. her sabah uyandığında aynı 9 kasım’ı yaşamak... içinden çıkılamayan bu kısır döngü, bir bakıma ölümsüzlüktür de.
bana o kadar da kötü bir fikir gibi gelmedi aslında. farklı olan aynı günleri yaşamıyor muyuz zaten çoğu zaman? bazen insan herkesin bilmediği bir sırda hapsolmak isteyebilir. bilmiyorum, ben bazen istiyorum galiba.
bir sürü farklı gün yaşamak yerine, tek bir tarihte sıkışıp kalmak isteyebilirdim. tabii bunu paylaşabileceğim biriyle birlikte.
güzel 9 kasımlara o halde.

film 2020 yapımıdır. komedi ve bilim kurgu karışımı, ortaya karışık bir şeyler işte.

kesinlikle düşük modda izlemeniz gereken bir film. benimle az cok muhabbeti olan herkese oneriyorum bu filmi. aşka getiriyor insani , gulduruyor falan daha ne olsun? üstelik gerçekten akıllı bir final bile hazirlanmiş bu filme.

alternatifleri için
(bkz: 12:01 pm) (1991)
(bkz: 12:01) (1993)
(bkz: groundhog day) (1993)
(bkz: source code) (2011)
(bkz: edge of tomorrow) (2014)
(bkz: premature) (2014)
(bkz: one more time) (2016)
(bkz: arq) (2016)
(bkz: happy death day) (2017)
(bkz: koko-di koko-da) (2019)
(bkz: russian doll) (2019)
(bkz: boss level) (2021)
(bkz: the map of tiny perfect things) (2021)
(bkz: summer time rendering) (2022)

iki ayrı sevdiğim oyuncunun (andy samberg ve cristin milioti) başrollerde olduğu yapımdır.

hem komedi hem de dram içeriyor film bence. diyaloglar ve kullanılan müzikler de depresif bir anınızda gözler yaşlı şekilde dondurma yerken izlenebilecek filmlerden olduğunu hissettiriyor.

bir zaman içerisinde sıkışmak ve ne olursa olsun ertesi gün sağ çıkacağınızı bilmek, en azından bir süreliğine müthiş bir macera olabilir. sarah ve nyles da bu kafada insan hayatında bir kere yapabilecekleri şeyleri uzun bir süre boyunca deniyorlar ve eğleniyorlar. ancak bu iş rutine bindiğinde sıkılmalar, bu sıkışmadan çıkmak istemeler ve hayata devam edemediklerinin farkındalığı özellikle sarah'yı rahatsız etmeye başlıyor. tabii bu aralarda ikili arasında dramalar da baş gösteriyor.

karakterler açısından özellikle sarah benim favorilerimden. yaşadığı pişmanlıklar ve yaptığı kötülüklere rağmen onu affedip, sevebilen birini bulabiliyor ve o da aynı şekilde karşısındaki kişinin hatalarını fark ediyor ve düzeltmesinde yardımcı oluyor. kısa bir film olsa da, yalnızca zaman kavramı değil insanların karakterleri üzerinde de güzel dokundurmalar vardı filmde.

genellikle aynı tarih ya da zaman dilimi içerisinde sıkışıp kalma teması film senaryolarında sıklıkla kullanılıyor ama bunu nasıl çözdükleri, bu durumun nedeni hakkında çok bir bilgi içermiyor filmler. palm springs, sonu itibariyle bizi bu alanda da çok fazla kuantum bilgisine yer vermese de tatmin ediyor.