para yoksa cafe ve publar nasıl dolu sorunsalı

bu başlıktan dolayı linç yiyebilirim ancak merak ettiğim bi konudur. öyle bi tablo var ki herkes açlıktan ölüyor ama bi çay içmek için kafede oturmak için sıradayız.

insanlar gitmeli gitsinler de ancak dolar euro şöyle böyle derken 100 liranın altında hesap bırakan yok.

ünlü filozoflar ne diyor peki kredi kartından harcanıyor ama ne kartmış be kardeşim pandemi başından beri tıklım tıkış her yer.

kıtlık psikolojisi mi bu satın alma davranışını geliştiriyor anlam vermek zor.

gıda, boğaz işi asla durmaz.

kıyafetten eşyadan kısarsın. boğazından kısmazsın. insan sosyal bir varlık, bir yerlere gidip 2 çay içmezse patlar.

kaldı ki sıtarbakslara gidip 2 kahveyle akışam ediyor çoğu. hesap ne gelecek 30-50, ödenir.

milyonlarca insan yaşıyor ülkede. sadece gideen kişileri görmeye kalkarsak evet her yeri dolu olarak görebiliriz. ama mesela bir kafenin kapasitesi 80 kişi ise orada oturamayıp sadece o kafenin önünden geçen, para harcamamak için sadece dışarıda geze, dolaşan belki yüzlerce belki de binlerce insan olduğu gerçeğini de unutmamak gerek. ayrıca herkes biz gibi fakir değil...

arkadaş ortalama 10000 kafe olsa günlük 1000 müşteri çekse hepsi ki uçuk bir rakam olacak 10 milyon kişi eder. nüfus 85 milyon geriye kaldı 75 milyon kişi. evet kardeşim ehonomi çok eyi.

edit: matematiksel düzeltmeler.

sıkıcı soru. klişe. bayık. hatta kayık soru.

yahu, beşte biri zenginlerin adamı, beşte biri zenginlerin küçük burjuvası ve adamları, beşte biri zengin şirketlerin masraf kartlarını boşaltan işçi ve emekçiler, e beşte biri zaten muhtelif küçük sermaye sahibi ve yüksek ücretli beyaz yakalıların kendileri ve akrabaları, geriye kalan beşte bir de turistler ve ülkede sermaye işleten yabancıların çalışma izni ile ülkeye gelen personeli ve akrabaları. (özellikle ortalıkta zibil gibi dolaşan rus kadınlarının üçte ikisi turist değil mesela, şirket personeli ve o personelin aile üyeleri.)

hala para nerden geliyor, millette para var goygoyu yapıyor insanlar lan. akıl alır gibi değil.

düzeltme : düşük ve orta gelirli, eşi dostu kırmamak için nadiren gidip bir iki çay içen insanları ve sivil polisinden resmi hizmete mahsus devlet görevlilerinin çalışanlarına kadar bir sürü masrafı şu ya da bu şekilde karşılanan insanı yüzdeye eklemedim bile.

insanlar ekonominin reelliğine inanmak için istiyor ki, millet açlıktan ölsün bitsin, kimse evine ekmek dahi alamasın , hırpani eski giyimli olsun asla evden çıkamasın. kafede pubda olanlar ülke genelinin % kaçı ki hem? yapmayın canlarım yapmayın. insanlar intihar ediyor parasızlıktan umutsuzluktan. yapmayın

düzenli bir işim yok, param yok. ne eve çıkabilirim ne alışveriş yapabilirim. bu yüzden ailemle yaşıyorum, giderim de yok. kenara atacak bir para da yok zaten ortada. yazıdan çiziden ufak tefek kazandığımı arada bir publarda yemekte bir beis görmüyorum. tabii bu benim durumum. gençlerin birçoğu aile eline bakıyor, ülkeye dair birikim yapacak umutları ve psikolojileri olduğunu düşünmüyorum, ellerine geçeni yiyorlar.

onun dışında ülkede artık orta kesim diye bir şey kalmadı. zenginler, fakirler ve yoksullar olarak ayrılıyoruz. şehir merkezlerindeki cafe ve publara bakarak ülkede fakir insan yok, insanların parası var veya ülkenin ekonomisi iyi demek son derece anlamsız.

ihtiyaçlar piramidinde, fizyolojik ihtiyaçlarımızı, barınma ihtiyacımızı karşıladıktan sonra, ait olma sevgi ihtiyacı, değer ihtiyaçları ve sosyalleşme gibi ihtiyaçlar gelir. kafede ya da pubda oturmak da bir ihtiyaçtır. tabi içecekler yiyecekler çok pahalı. ama işte kredi kartı demişsiniz çok doğru. kapitalizm böyle bir şey zaten. senin kredi kartı borcun, kredi borcun olacak ki üç kuruş paraya çalışmak zorunda kalacaksın. işini sevmesen bile yapmaya devam edeceksin. iktidardakilerin ve patronların ve sermaye sahiplerinin bütün zorlamalarına karşı eşşek gibi çalışmaya devam edeceksin.
lütfen şurda iki kahve 3 bira keyfimiz var bari ona karışmayın!!

beşiktaş ve kadıköyde pik seviyesinde doluluktur. evet para olmasada şakkk diye çekilen kredi kartlarıyla dolan cafelerdir. fiyatlar 14-16-18-20-22 yükselse bile millletin gitmeye devam edeceği yerlerdir.

biz tüketim toplumuyuz. tüketime bu kadar aç bir ülke bulamazsınız dünyada. adamın cebinde oraya gidecek parası varsa gider.

ayrıca birikim kelimesi insanların lügatında kalktı. adam eline geçen parayı hemen harcıyor. elinde kaldıkça değer kaybedecek. elinde tutacağına çatır çatır harcıycak tabi ne yapsın.