paralarını çocukları yerine kendilerine harcayan ebeveynler

bizden değildir. çocuğunun şimdisine ve geleceğine yatırım yapmayıp ona mümkün mertebe az para harcar, kendilerine her şeyin en lüksünü alırlar.

bencilliğin vücut bulmuş halidir. tabiki kendilerine hiçbir şey almayıp her şeyi çocukları için alsınlar diyemem ama önceliği her zaman çocuklarına vermeliler. sonuçta dünyaya getiren onlar. sorumluluğunu almak zorundalar.

katılmadığım düşünce biçimidir. herkesin bir tane hayatı var ve o hayattan sorumlu. ne ebeveyn oldukları için evlatları üzerinde baskı kurmaları doğrudur, ne de tamamen çocukları salıp boşlamaları. netice her çocuk kendi kitabını zaten yazacaktır. ebeveynlere düşen , gerektiğinde yanlarında olduklarını göstermek ve ilk aile içi eğitimi çocuklarını travmatize etmeden verebilmek olmalıdır. çocuğun adına karar vermemeli, önüne geçmemeli , geriye de düşmemeleri en idealidir yanında yürümek en doğrusudur diye düşünüyorum.

babası ona yeni telefon almadı diye yastıkları döven ergen hezeyanı.