pokemon izlerken gelen yaşamak çok güzel şey duygusu

tsubasa, heidi, şirinler gibi çizgi filmleri izlerken de gelen muhteşem duygudur.
insanın içi büyük bir yaşamak tutkusuyla doluyor.

hayatın kirli ve çirkin taraflarından kendini soyutlamak lazım bir şekilde.

edit, birinci bölüm.

bende hep veled-i zina hallerimi özlerim. resmen dün gibi.

var mıydı öyle bir şey? gideyim de milyonuncu kez izleyeyim bakalım gelecek mi o duygu, beni bu depresyondan kurtarırsa pikachu kurtarır...

edit: indigo league netflixte var ama devamını bulamadım. tercihen ingilizce olarak nerede izleyebilirim bilen varsa söylesin lütfen... diğer yeni versiyonlarını çok sevmiyorum. sun&moon da izledim.

edit2: youtubeda varmış. buradan

benim için şu an pokemon sıkıcı bir anime.
giriş gelişme sonuç odaklı olsa da bölümler hep faso fiso şeyler anlatıyor.
"sonra ki bölümde ne olacak?" hissi zayıf hatta yok.
pokemon, zamanında güzeldi. *