prozac gülümsemesi

beni üzen ve düşündüren gülümsemedir.her an hava bulutlanacak ve bu gülümseme yerini ya derin bir kedere ya da koyu bir öfkeye birakacak gibi gelir bana hep.psikiyatri ilaci kullanan tanidiğim birçok kiside eksik bir gülümseme var.resme bakinca bunu görüyorum.

(bkz: antidepresan gülümsemesi)

yani onu da başka şeyler de kullandım, gülümsemedim, göstermelik gülüyorum ama o hep vardı ilaçtan bağımsız. bilemiyorum bu tanım bana hep tuhaf geliyor. romantizm akımının ürünü de olabilir ya da bir çeşit söz sanatı