ramazan ayını sevmeyen insan

ben.

müslümanken de sevmezdim. her ramazanda müthiş stres yapıyorum. sülalenin tek ateisti olarak ramazanda su içmek, sigara içmek, yemek yemek zulüm oluyor. kosmos'a şükür bizimkiler ılımlı müslüman da bir şey demiyorlar. oldum olası sevemedim şu arap aylarını.

çoluk çocuk gece yarılarına kadar sokağa dökülüp kafa şişirirler. sevilmemesi normaldir. aileleri çok geniş olmalı. gelen geçen sövüyordur bunlara muhtemelen.

ben gerçekten sevmiyorum, bu olay niye türkiye'de diğer her şey gibi bir gösteriye dönüşüyor?
tutan kendinde tutuyor niye toplu bir şekilde oruç tutuluyor gibi davranılıyor anlamıyorum, bir de sonunda bayramı
hiç sevmediğim insanların elini öpmek zorunda kalmak..
erkek bir kardeşiniz varsa tüm muhabbet onun üzerinden döner, sünneti, askerliği, hangi bölümü okuduğu, ne iş yapacağı konuşulur.
kızsanız, misafirseniz bile, gittiğiniz evde hizmet edersiniz, isterseniz yarın aya çıkacak bir astronot olun.
bedenen 21.yüzyılda, ruhen 20.yüzyılda yaşayan insanların arasında rahatsız bir şekilde saatlerce oturursunuz. bir de bitmez yok bayramın 3. günü, 4.günü...
bunlar bizim kültürümüz değil neden bu kadar benimsendiğini anlamıyorum.
milli bayramlara bu kadar değer verilmiyor.
daha dün bile sırf wp grubundan 23 nisanı kutlayan öğretmene neler dedi veliler, inanın her geçen gün insanların beyinlerinden binlerce hücre eksiliyor ve aptallaşmaya başlamış gibi davranıyorlar.

muhtemelen ülkede anlaşılmayacak olan, etrafının “sus öyle konuşma, allah’ın gücüne gider.” lafıyla susturmaya çalışacağı insanlardandır

ramazan ayını severim çok içselleştiriyorum balkona çıkınca havada ramazan kokusu var demek gibi, sevmediğim yönü insanımız daha bi agresifleşiyor aç kalınca, dışarıda yamyamlar birikiyor. sakin olun biraz arkadaşlar