renkli gözlü ve beyaz tenli kızların güneş hassasiyeti

güneş çıkınca aklıma gelen olay. var böyle bir şey. tenleri hassas oluyor. her şeye gelemiyor öyle. güneş gördü mü hemen bir pembeleşme, bölgesel kızarmalar falan.

bebek gibi tenlerinin yumuşaklığı üzerinde ellerim kayıyor her zaman. dokungaç bir adam olup çıkıyorum. devamlı hissedesim geliyor o pamukluğu.

neden bu kadar güzel olunuyor anlayamıyorum. insan insana bunu yapmamalı, yürekler dağlanmamalı.

(bkz: abdul coşma evladım coşma)

ulan en sonunda hackleyecem şu sözlüğü, kendimi mod yapacam öyle banlayacam seni ! yeter artık moderasyon alooooooo !

allah düşman başına vermesin, öyle kötü bir derttir işte. kaç gündür hava güneşli ve baş ağrısından gebermek üzereyim. asla bakamıyorum güneşe ve güneş de beni kaşındırıyor. çok stresliyim.

sokakta gözüm kapalı yürüyorum. neler çektiğimi bir ben bir allah biliyor.

yine de yazı çok sevmek. mazoşist olmak ya da olmamak bütün mesele bu.

güneşine gölge arayan hanım kızlar eklesin. ;)

renkli gözlü ve beyaz tenli genç bir kızım ve güneş hassasiyetim var, bu -doru- bir şey.

güneşe gelemez, güneşe bakamayız. çünkü piremsesliğimiz...
sıfır şaka bu arada. bakamayız güneşe filan. güneş bizi kavurur 3 dakikada.

hiç sevmem güneş. 1817 yılında yağmurlu bir londra akşamüstüsü, en güzel ortamdır. mis.

dışarıda 4 saatte bir güneş kremini yenilerse, güneşin en kuvvetli olduğu saatlerde dışarıya çıkmaz ve güneş gözlüğü takmayı ihmal etmezse; sorun teşkil etmeyecek hassasiyettir.