rüyalarda senaryo ve cast işini kim yapıyor sorunsalı

hayır sever biri yapıyor bence. para istememesinden belli zaten. peki hep dram gerilim olması ise mı hacı.

en iyi arkadaşım ‘da bu gibi angarya işlerle büyük cin ilgileniyordu. ama tabi tek başına tüm insanlarla ilgilenmesi çok zor belki birilerinden yardım alıyordur

bilinçaltı

paralel evrenin yaratıcısı her kim ise o mesuldür.

(bkz: görülen rüyaların aslında paralel evrenlerde yaşanan olaylar olması)

valla onlar önemli değil de benimkilerin yönetmeni steven speilberg kesinlikle.

kim bilmiyorum ama pek çalışmadıkları kesin. ne zamandır bekliyorum hani bari yurt dışından bir uyarlama yazsalar düşük bütçeli bi' şeyler..

(bkz: bilemiyorum altan)

kafamda ampül yaktiran bir başlık.

bilinç dışında yatan biz.

dolaylı olarak sen. yaşadıkların, bilinçaltı çöplüğüne attıkların, bastırılmış hislerin.

onda da aynı, küçüklükten bu yana başına gelenlerin hepsi.

bilmiyorum ama bendeki ekip bu aralar tekrara düşüyor. hikaye de çok gelişi güzel yazılmış. bence baş rol için sürekli eski sevgilimi getirmek mantıklı değil. diğer yandan masraflı da.

buna ek olarak kendisi beni 2021 yılında terk etmişti. bunun üzerine kaç ilişki eskittim, kaç beden, kaç insan, kaç şehir (gittikçe dramatikleşiyor farkındayım) geçti. çoluk çocuğa karışacak kıvam ve olgunluğa eriştim neredeyse. üstelik rüyada kadını ben terk ediyorum ve bittikten sonra ohh be özgürüm***nyüm şimdi eğlenebilirim, dur bi tinder indireyim, dur bi paris'e kaçayım diyorum. bu rüya son iki üç ayda sık sık tekrar ediyor.

bilinç altım bana ne mesaj veriyor lan? git bul o kızı, tekrar elde et ve terk et böylece gururunu kurtar mı diyor? olm ben bu kadar işsiz miyim? insanın kendi bilinçaltı ona bunu yaparsa başkaları ne yapmaz?

velhasıl dargınım rüyalarıma. görmek istemiyorum onları. pardon'daki muzaffer gibi rüyamda jennifer lopez'i görmek istiyorum ben. o da yaşlandı ama olsun. minare yıkılsa da mihrap yerinde.

valla kim yapıyorsa yapamıyor. sürekli gereksiz, hatırlamak istemediğimiz insanları rüyamıza sokup duruyor. senaryolar da kötü. dinleneceğiz diye yaptığımız uykudan dayak yemiş gibi uyanıyoruz.

benim yapmadığım kesin. o kadar uçuk düşünebilsem yazar büyük yazar olurdum. henüz çok küçük bir yazarım malum.

hafıza, bilinçaltı, amigdala, kortex, hipokampus hipotalamus kombin yapıyor

bu aralar duygusal içerikli senaryolar çekiyor şerefsiz.