saat dört yoksun

bestelenmiş hali hislere tercüman harikulâde... *
zülfü livaneli

aynı zamanda nazım hikmet'in şiiridir ve büyük olasılıkla en sevdiğim şarkıdır.

saat dört, yoksun
saat beş, yok.
altı, yedi, ertesi gün, daha ertesi ve belki kim bilir?

kitap okurum
içinde sen varsın
şarkı dinlerim içinde sen
oturdum ekmeğimi yerim
karşımda sen oturursun
çalışırım, karşımda sen

en güzel deniz,
henüz gidilmemiş olandır
en güzel çocuk
henüz büyümedi
en güzel günlerimiz
henüz yaşamadıklarımız
ve sana söylemek istediğim
en güzel söz
henüz söylememiş olduğum sözdür

o şimdi ne yapıyor?
şu anda şimdi, şimdi, şimdi
evde mi, sokakta mı?
çalışıyor mu, uzanmış mı, ayakta mı?
kolunu kaldırmış olabilir, hey gülüm
beyaz kalın bileğini nasıl da çırçıplak eder bu hareketi
o şimdi ne yapıyor
şu anda şimdi, şimdi, şimdi
belki dizinde bir kedi yavrusu var, okşuyor
belki de yürüyordur, adımını atmak üzeredir
her kara günümde onu bana
tıpış tıpış getiren sevgili
canımın içi ayaklar
ve ne düşünüyor, beni mi?
yoksa ne bileyim
fasulyenin neden
bir türlü pişmediğini mi?
yahut insanların çoğunun neden böyle
bedbaht olduğunu mu?
o şimdi ne düşünüyor
şu anda şimdi, şimdi

saat dört, yoksun
saat beş, yok.
altı, yedi, ertesi gün, daha ertesi ve belki kim bilir?

ilk engelimi saat dörtte yemiştim, hatırla ey sevgili sevgilim.

şimdi dört olmasına bir saat filan var. hatta devamı da var; "altı, yedi, ertesi gün, daha ertesi ve belki kim bilir?"

iyisi mi sen beni hepten yoğa say!

saat dört, yoksun