sahip olunan ilk mini kasetçalar

tuhaf ismiyle işporta tezgâhlarında satılan, geri sarma tuşu bulunmayan, ileri sarma hızı da çalma hızından hallice olan, 4 kalem pili su gibi tüketen unisef marka kasetçalar idi benimki. geri sarma tuşu yok demiştik, o yüzden de kalem ideal geri sarma aracı olarak kullanılırdı.
not: başlıkta bilerek walkman denilmedi. bilindiği üzere o ticari bir markadır.

benimki de sony walkmandi. sabahlara kadar dinlerdim, hey gibi günler..

2000'lerin başı. yaz ayları sıhhi tesisatçıda çalışıyorum. babamdan walkman istiyorum. amerikan pazarında sony walkman var muhteşem bir şey. babam bakarız diyor. zaten babam her şeye ancak bakıyor. neyse tesisatçıda oturuyorum. kapıdan babam giriyor. belinde walkman, kulaklık takılı dükkanın ortasında oynamaya başladı. dedim kafayı yedi sonunda. playstation'da aldım dedi. o zaman tek playstation var. kebap söyledim dedi akşama. (evet şehir adana) ben herhalde rüya bu derken altılı tutturdum iyi para verdi dedi. walkman, playstation,kebap iki katlı ev miktarı bir paraydı. işte kardeşler ilk kasetçalan şeyim oydu ve hala durur bende.

philips marka idi. ne güzeldi be keşke kaset bulsam da tekrar dinlesem.

sony wolkman’dir.
kendisi ilk aşkım olabilir. gece gündüz dinlerdim benim ki radyoluydu. o zamanlar best fm var
(bkz: arzuyla inleyen nağmeler)
kral fm var
(bkz: mehmetin gezegeni)

güzel yıllardı.