sahurda boş boş sofraya bakmak

uykulu gözlerle döndüm rüyamdan ama gözlerim açık zihnim uyuyordu yine. sofraya uzun uzun bakarak kara delik keşfettim resmen. sonuç açım..

küçükken (yalandan oruç tutulan veya tutulmayan zamanlar, nereden baksan 25-30 yıl önce);
ablam gelip "sahur için hazırlık yapıyoruz aç mısın?" demişti,
ben "açım" demiştim. ablam da "tamam sabah yersin" deyip gitmişti. komikti şaka yapıyordu tabii ki, ben ayılıp gidene kadar yemişler her şeyi. bu başlığı görünce bu anı geldi aklıma. ne güzel yıllardı.

beynin daha mevzuyu anlamadan kendini, bilmediği bir coğrafyada bulması. tuzlu bir şeyler tüketin iştahını açılacaktır.

iştah yok ama aç kalacaksın biliyorsun.yesen eziyet yemesen başka eziyet.yiyip yatsan için rahat değil.öyle bir şey işte.

oruç tutmuyorum ama ekstra gece öğünü güzel geliyor.