sofraya gece sevişeceklerini bilerek oturan çiftler

akşam yemeklerini yerken bu gece mevzu var diyerek birbirlerine manalı manalı bakan, yer yer utanan çiftlerdir..

hele o hanımların yemek sonrasında tabakları lavaboya edalı edalı taşımaları yok mu? ay öldürür beni...
müsadenle ben yıkamak isterim perisu diyesi gelmez mi insanın?
ya da perisuyu izlemek...
kalemle toplanmış saçlarına bakmak.
gidip ensesinin en tatlı yerinden öpmek.
perisu hanımlar hep tatlı olurlar.

insan böyle gecelerin akşamlarında konuşacak bir sey bulabilir mi ki?
perisunun güzelliğinden konuşmak dışında konuşmak sanki gereksizdir...

ben ‘perisu’ hitabından işkillendim şu an biraz. lütfen benim mahlasımı böyle fantezilere alet etmeyin..

aynen kanka.

(bkz: belki sevişirim donu) bulunduran erkeğin ne yapsam da ana yemeğe geçsem düşüncelerine sahip oldugu birlikteliktir.