sakinleşmek

hafiflemektir. öfke yüktür çünkü. insanı çeker de çeker aşağı. sakinleşince o yükten bir nebze kurtulursunuz.

dinginleşmek, durgunlaşmaktır. etrafındaki harabeyi görmene, durum kontrolü yapmana, asıl seni ortaya çıkarmana imkan tanır. kalbin artık öfke değil kan pompalar. gözlerinde alev değil bakış vardır. sakinleşirsin ve uyanırsın. sakinleşmek uyanıştır. derin rüyadan kafanı kaldırmanın yoludur. doğruyu yanlışı bilip görmene imkan tanır. kalman gerekiyorsa kalmana, gitmen gerekiyorsa gitmene dair karar vermene imkan tanır. devam etmek istiyorsan devam edersin, inat kenarda kalır. kötü veya iyi olman gerekmeden dinginlik huzuru yavaşça gelir bünyene. panik halin kenarda kalır. kendinden geçmiş olduğun o hal, sana yabancı gelir. kendini yabancılaman ise gittikçe azalır. 'evet, ben buydum, şu değildim' der ve düşünceler eşliğinde mevcut harabeyi iyi hale getirmeye başlarsın. eline aldığında kürek ve süpürge ise bilinçdışıdır. asıl sen, tüm bu yıkıntılardan kurtulmak için istem dışı bir uğrasa girişmiştir.
sakinlik iyidir, kimi zaman öfke gereklidir. sen nerede durulacağını kestirebilirsin ve olaylar gelişir.

bu seçim ortamında pek mümkün olamadığını düşündüğüm şey. sokağa çıkmak yetiyor sakinliği kaybetmek için. ya da sosyal medyayı açmak. bilmem. belki de türk vatandaşı olmak yetiyordur.