piedra ırmağı’nın kenarında oturdum ağladım.

kitabın adını görünce mesela neden ola ki diyip almıştım hemen.

kafa sözlük bağımlılığının geldiği son nokta. arkaaaşlar sözlüğe artık bağımlı değilim; ben sözlüğüm çünkü. şu dakikalarda yenile butonuyum mesela. çok dokanıyorsunuz canım yanıyor. ama en çok da pıt bir anda fırlıyorum ya aşağıda turuncu turuncu o çok hoşunuza gidiyor biliyorum.

bizimkiler şu an oğulları ile konuşuyorlar, evli çoluk-çocuk sahibi oğullarına (baba belli ki kızmış, anne arayı bulmaya çalışıyor, baba hep gergin o eski babalardan, emekliler de) bağırmalı bir nasihat konuşması yapıyorlar. ben de duvarların geçirgenliği yüzünden konuyu bilmesem de üzerime düşen sorumluluğu alıyor ve nasihatlerden faydalanıyorum.

haftada bir-iki gün çılgın torunları bir saat içinde evdeki bütün eşyaların yerini değiştirmek suretiyle gücüne güç katmaya devam etse de severiz kendilerini. hoş görüyor, dert etmiyoruz. başımızın üstünde yerleri var. alt komşuma da elimden geldiğince ses yapmamaya çalışıyorum ama sanırım terlik sesi benden de gidiyordur. kış olunca tabanı ses yapmayan terlik almak lazım.

her şey bir yana başınıza beklenmedik bir iş gelse kapısını çalacak komşularınızın olması şu zamanda, hele de istanbul'da epey lüks bir şey. o yüzden aman ali rıza bey ağzımızın tadı kaçmasın...

bir gün mutlaka yapmak istediğim adrenalin dolu aktivite. videosunu izlediğimde bile içim bir tuhaf oluyor ama yine de yapacağım.

teknoloji hızla ilerlerken bu tür zihinlerin ona yetişememesi durumudur.

sözleri içerde bir yeri cam gibi tuzla buz eden slipknot şarkısı. ilk dinlenildiğinde dünyalar parçalara ayrılıyor gibi hissettirmesi kaçınılmaz. grubun en güzel şarkısı değildir ama sadece "i only wish you weren't my friend then i could hurt you in the end." kısmında hissedilen hüsran bir çok albümü darmaduman etmeye yeter. şarkı hem suçluluk hem öfke hem de kırgınlığı aynı anda şiddetli biçimde hissettirmek için yazılmış gibi. aynı zamanda chuck palahniuk'un ölüm pornosu olarak çevrilen kitabının da orijinal ismi. kendi adıma şarkıyı 3 kere dinleyince kitaptan daha fazla balyoz etkisi yaratıyor ama kitap da fena değil diyerek şarkının sözlerini en alta not düşüyorum.

"dilce susup
bedence konuşulan bir çağda
biliyorum kolay anlaşılmayacak
kanatları kara fücur çiçekleri açmış olan dünyanın
yanık yağda boğulan yapıların arasında
delirmek hakkını elde bulundurmak"

gibi unutulmaz dizelerin şairidir.

sosyal medya kullanmayan insan karizması ile meşhur insandır. sözlükler olmasa benim de dahil olacağım gruptur. evet çok az var bizden.*

tanım üzerinde farklı varyasyonlar deneyen yazardır.

ne yapmak, nereye varmak istemektedir!

alındı demiyor mu bir de... şu insan demeye dilimin varmadığı yaratıklar karşımda cayır cayır yansalar, elimdeki bir bardak suya muhtaç olsalar, karşılarına geçer o suyu kana kana içerim. öylesine kin ve nefret doluyum.

ben covid-19 aşısının bulunması temennisiyle kaydoldum. inanıyorum güzel bir sinerji oluşturup ve özverili bir çalışma yaparak kıymetli moderasyon ekibi bu illete bir çare bulacaktır

hayran olduğum yegane insan. büyük usta.
okuyunca ulan benim bu dediğim ve pat diye ezberlediğim şiir kendisine aittir.

beyoğlu'nda gezerim
gözlerimi süzmeden
şaraplarımı içerim
hiç doktora sormadan

beyoğlu'nda şarabi
hoş geldin feran'ağbi
yüreğim pek harabi
boşver be feran'ağbi

şarap verin hanıma
orda hanım yok ağbi
...hassiktir be sezai

beyoğlu'nda gezerim
burda geçmiş hayatım
şarapları içerim
hiç elimde olmadan

beyoğlu sakinleşti
sıyrıldı maskesinden
tramvay bomboş geçti
istiklal caddesinden

boş masada hayalin
kimseye görünmeden
şarap verin hanıma
orda hanım yok ağbi
...hassikter be sezai

balo sokağa sızarım
hiç kimseyi üzmeden
bir intihar biçimi
hiç de faça vermeden

beyoğlu'nda gezerim
burda geçmiş hayatım
şişe aç be sezai.!
burda bitsin hayatım.

kaçma şüphesinin olmaması ne ya? 1 saniye bile daha hava soluyamasın direkt tıkın içeriye işte.birisinin hayatını mahvetmek bu kadar kolay olmamalı.küfür yasak olmasa birkaç kelime ederdim ama işte. kanıt ortada her şey ortada ve hapse atılmıyor.yazıklar olsun.
edit : psikolojim bozuk demiş. umarım lobotomi ile sorunun kısa sürede çözülür.

evet bu başlığı açarken bile doğru yapıp yapmadığıma emin değilim. bundan önce herhangi bir sözlük ya da platformda yazmadım. kafasözlüğe de başka bir sözlükte denk geldim (üye olmadan dolaştığım), gördüm, beğendim kayıt oldum. lâkin başlıkta da belirttiğim gibi olaya çok hakim değilim. belli ki bayağı bir tecrübeli yazarlarımız var. genel manada yapılan yanlışları ve yapılması gerekeni yazabilirlerse, ben ve benim gibi yeniler için yazma fırsatı veren kafasözlüğe daha düzgün, güzel bir başlangıç yapmış oluruz. şimdiden teşekkürler. arz ederim.

edit: entry aynı minvalde açılan başlığa taşınmış. teşekkürler uğraşan mod

hastadır..

bu durumla ilgili hep aynı örneği veririm. bir kez uzun yıllardır çalıştığım işe gidemedim çünkü uyuya kalmışım. telefonla ulaşamayıp insan kaynaklarını aramışlar, ölmüş olma ihtimali yüksek, ailesine ulaşıp bizi arayın diye. bir yere geç kalıyorsam öldüğüm düşünülür. çünkü geç kalmam. hiç gitmem ama geç kalmam.

disleksi nedenli toplu taşıma kullanmam aşırı zor oluyor. çünkü ya harfleri birbirine karıştırıyorum ya da her yer birbirine benziyor diye yanlış durakta iniyorum. bu durumu bile hesaplar, evden o kadar erken çıkar, buluşma yerine saatler öncesinde gelmekten çekinmem. bekletmemek için.

bu nedenle bekletiliyorsam bir daha o insanla görüşmüyorum. çünkü beni sadece 10 dakikadır bekletmiş olmuyor, en az 1 saattir bekletmiş oluyor. her yere o kadar saat önce gidip bi de beklemeyi sevmemek gibi psikopat bir tarafım var.

hakkat çekilecek çile değilim. cümlenin sonuna dogru daha iyi anladım. ve buradan tüm insanlığa seslenmek istiyorum. lütfen evden, işten ya da her neyse erken çıkın, biraz dakik olun. çünkü hasta mısınız arkadaşlar ya!

her yere erken gidenler ve her yere erken gidenleri sevenler derneği açıp keşke her yere erken gidip öylece otursak değerli benim gibi olanlar. keşke böyle şeyler olsa. burada da reklamınızı yaptık, şimdi gidiyorum.

edit: soğumadı içim. keşke her yere geç kalan insanları hapse falan atsalar.

ya yazarların tanımlarını noktasına virgülüne dokunmadan kopyalayıp intihal yapan,
veya daha kötüsü yan hesabı olup onunla yaptığı tanımı unutan “kafa sözlük yöneticisi”.

konu ile ilgili açıklamasını merakla bekliyoruz.
başlık için (bkz: natalie portman)

hem de ananaslı.



ay bundan eve direk olmaz. kadına er olmaz. bu hâmilik yapamaz.

dememi beklediniz dimi? demem.

kraldır ya. keşke herkes renkli çorap giyse. dedem gibi giyiyorlar kareli lacivert çorap, öl bari çok yaşadın. ıy.

ortaokul yıllarımda cnbc-e de görmüştüm ilk defa, hoşuma gitmişti ve sürekli ona denk gelmeye çalışmıştım. sonraları tabi internetten bütün bölümleri bilgisayara indirmek suretiyle arşivime kattım. uzun yıllardır bayıla bayıla defalarca başa sara sara izlerdim bu mükemmel diziyi, gerçekten muhteşem hikayeler barından, fantastik havası tatmin edici olan, uzaya aşkı körükleyen bu dizi çok çok güzeldi. ta ki 13. doktora ve değişen senarist ekibine kadar...

aslında jodie whittaker o kadar kötü değil ancak yoldaşları çok kötü seçilmişti, ya 3 yoldaş yazacağınıza 1 yoldaş yapsaydınız adam gibi bi karakter yazsaydınız da güzel bi ikili görebilseydik keşke! neyse dediğim gibi asıl sorun jodie ve oyuncular değil aslında, senaryo ekibi. russel t. davies ve steven moffat bu dizinin temel taşlarıydı, onlarsız yazılan bir senaryodan bakalım ne çıkacak diye bekledik ve saçma sapan bi hikaye çıktı önümüze. gerçek doktor hissinden ve karakterinden uzak, bomboş bir doktor çıktı karşımıza. evet bütün doktor değişimlerinde bir kaç bölümlük bir alışma süreci olur, hem yeni doktorumuz evrene alışır, doktor karakterine alışır hem de seyirci yeni doktoru benimsemeye çalışırdı. sonunda da iki tarafta bulunan duruma alışır ve dizi tam gaz devam ederdi. ama el insaf 3 sezon oldu yahu! 3 sezondur ne jodie doktor olmaya alıştı ne seyirci yeni doktoru benimsedi ne yoldaşlar hikayeye ve doktora uyum sağlayacak sağlamlıktaydı ne de senaristler kendilerini geliştirip evrene uyum sağladı!



58 yıllık muhteşem bir seriyi nasıl bok edebiliriz adlı çalışma. yeni yetme bi senarist grubu geliyor ve doktorun bütün hikayesini, dizinin evrenini mahvediyor ve yapımcı da bunu izliyor sadece. seyirci de 'ne oluyoruz abi? bu ne?' diye diye son sezonları izleyip iyice soğudu uzaklaştı evrenden.

yazık oldu benim başucu dizime, gözümün nuruna, canım doktoruma. neredesin moffat? neredesin davies? neredesiniz capaldi, smith, tennant? ah neredesiniz rose, donna, clara?

başlığı açacaktım ki aramaya inandım. feyyaz yiğit şarkısıymış.