samimi olunmadığı halde senli benli konuşan insan

zihindeki düşünceleri insanlar ancak konuşma ya da davranışlar sayesinde aktarabilir.samimiyet kurulmadan hitap şeklinin arkadaş ortamındaki gibi olması ifadedeki beceriksizlik ya da düşüncedeki eksiklikten ileri geliyor olsa gerek.

kimseyi kendimden aşağı ve yukarı görmem, bu sebeple ben de böyle konuşan bir insanım. zaten günümüzde insan bu kadar yalnızlaşmaya başlamışken bu mesafeleri, soğukluğu sözlerime yansıtmak beni kopuk hissettirir. karşımdakine de böyle bir enerji vermek istemem.

tabi ciddi bir ortamda bulunuyorsam "siz" ifadesinde cümlelerimde yer veririm ama şartlar bunu gerektirmiyorsa seviyeli bir rahatlıktan zarar geleceğini düşünmüyorum.

özellikle kamu kurumlarında çok rastlanılan tiplerdir.
sanki babasının dükkanıymış da kamu hizmeti yapmıyormuş gibi, böyle üstten ve gereksiz bir samimiyet ile konuşurlar.

doktorlardır. yüzde 99 oranında hepsi karşısındaki sen diyor. fakat kendilerine siz denilmesini bekliyor. bana böyleleri denk gelmiş de olabilir.

sevmediğim insan tipidir.

samimi değilsem arada mesafe olmalı, üst perdeden konuşursa sıkıntı çıkar.