sanal arkadaşlığı reel hayata taşımak

içimden gelmeyendir. zira internetten biri ile yazışmak sakıncalıdır. ne çıkacağı belli değildir. reel hayatta başarılı olamayan, psikolojisi bozuk tipler böyle bu tip sosyal mecralara yöneliyor. hiç gerek yok o yüzden.

son zamanlarda neredeyse bütün tanışmalar böyle gerçekleşir.
iş, okul, ortak çevre dışında tanışma kültürümüz bitmiştir, onlar da zorunluluktandır.

annemin açtığından şüphelendiğim başlıktır.

işten eve evden işe başka çare bırakmamıştır hayat. gerçek hayatta yeni biriyle tanıştıysam işe yeni girmiştir, hayırlı olsundur.

iki tane böyle arkadaşım olmuştu. biriyle 5 diğeriyle 6 sene arkadaşlığımız sürdü. sonra çeşitli sebeplerden eski samimiyet kayboldu. bundan bir 5-6 sene önceki sanal dostluklar bile daha samimiydi. şimdilerde kimse mesajlaşmayı bırakın, telefonla konuşmaktan aciz. herkes başbakan olmuş, ne zaman konuşmak istesem aşırı meşgul.

bir kez yaşadığım duygudur. 2005 senesinde cesaret ettim ancak görüşmeden sonra tekrar görüşmek istemedim.

sosyal medya, oyun siteleri, paylaşım siteleri ve çeşitli internet ortamları, bir çok nedenden dolayı günlük hayatımızda artık önemli bir rol oynamaya başladığı aşikar.
bir şekilde kendimizi bu platformun içinde buluyoruz. buradaki insanların karakterini bize yansıtılan şekilde görüyoruz. kimi hasta ruhlular, kendini süsleyip püsleyip mükemmel bir karaktere dönüştürerek polyanna oluyorlar. toplum olarak ilgiye, alakaya, güzel sözler duymaya alışmış olduğumuz için duygusallık ağır basıyor ve o an ne olduğu sorgulamadan inanılıyor. zaman ilerledikçe ikili ilişkiler kadın ya da erkek farketmez başka boyutlara ulaşıyor. onlar artık polyanna olmanın verdiği sevinçle kötülüğü yaymaya başlıyor. amaç bellidir, kötülük ruhlarına işlediği için vicdan yoksunu olurlar. sonuç, bir taraf gurur duyarak kendi ile övünürken ,diğeri duygusal çöküntünün vermiş olduğu acıyla hayattan kopma noktasına bile gelebiliyor.
etrafımızda böyle olan çok insan var. acı ama gerçek bu ki, saf duygular kötülükle tüketilmeye başladıkça merhamet kayboluyor.
tabi ki iyi insanlar ile de doğru zamanda tanışılabiliyor. o şansı bulabilenlerdenim. kimi ile uzun süren arkadaşlığım oldu. herkes yerini ve haddini bilmiştir.aşırı değer ve samimiyetle gösteriş yapmadığımız için değerli insanlar ile arkadaşlığımız devam etmektedir. onlar iyi kilerden.

geçmişte sık yaptığım şeydir. ha bir hayrını görmedim ama bunu da internete bağlamıyorum pek. biz aptaldık sanırım karşılıklı olarak.

sözlükte gerçekleştirip gerçekleştirmemek arasında kaldığım durum.

oyundan tanıştığım bir arkadaşım oldu.aynı şehirde yaşıyor olmamıza rağmen toplasak reelda 3 kez görüştük ama bende yeri çok başka.senelerdir konuşuyoruz ve zor günlerimde hep yanımda oldu.

real hayattaki arkadaşlıkların artık sanal rafına kalktığı bir dönem için çok şaşırılası bir durum olmadığı görüşündeyim.

günümüzde gerçek arkadaşlarımızla da zaten sanal bir ilişki halindeyiz. benim sanalda tanışıp reelde güzel dostluklar kurduğum oldu. aynı şeyi sanal ilişki için söyleyemeceğim ama.

bazı önemli sakıncaları olabilen durum.
not: ilişkilerde alınması gereken temel ölçü: sanal hayaldir, ve hiçbir şey gerçeğe dönüştüğünde hayaldeki kadar güzel kalamaz.

bir kaç defa yaptım güzel insanlar da kazandım, vakitte kaybettim.

çok normal bir durumdur. günümüzde iş, okul yahut diğer çevrelerden arkadaş edinme dönemi bitmiştir.
eskiden, lise zamanındayken sokaklarda gezerdik. birileriyle tanışma istediğimiz olurdu. kız tavlamaya çalışırdık.
şimdi iletişim sokaktan telefona, bilgisayara geçtiği için ilk etkileşim çoğu zaman sanal dünyadan oluyor.
şöyle bir düşünüyorum da çevremde iki taraftan da insanlar var.
sanaldan tanışılan insanlar kötüdür diye bir şey yok. gerçek hayattan tanıştıklarınız nasılsa onlar da o kadar insan.

sanal da olsa bizler için sosyal ortam. yani kantinden, düğünden, pazar yerinden, spor salonundan vb. farkı yok. gerçeğinde de sanalında da çekingen ya da girişken davranılabilir. kişinin kendi tercihi.
benim kankalarım bile oldu*. hoş insanlar tanıdım. risk her zaman her yerde vardır. sonuç olarak neden olmasın.

günümüzde gayet normal olan bi durum. ben kendi adıma bi sakıncasını görmedim. zaten ilk etapta public ortamlarda görüştüğümüz müddetçe sorun yok. ki öncesinde de bi diyaloğun oluyor zaten. az çok anlıyorsun yani karşıdaki insanı da, zarar gelir mi gelmez mi. genelde buna bakılıyor çünkü. iyi anlaşmak ikinci planda kalıyor maalesef. velhasıl güven duyduğunuz, muhabbetini sevdiğiniz insanlarla, dediğim gibi ilk etapta kalabalık ortamda, - sonrası da size kalmış - görüşüp iki sohbet edip, arkadaşlık etmek gayet güzel. bakarsınız ordan çok güzel, uzun vadeli arkadaşlar bile edinirsiniz. ben öyle olsun isterdim. bi dönem hiç insan yüzü bile görmek istemeyen biri olarak söylüyorum bunu hem de. hayat yalnız çok sıkıcı dostlar, arkadaş olalım birbirimize, dert ortağı olalım. yoksa daha çoook yalnız kalırız, demedi demeyin.

bu devir için normal olandır.

şu an en iyi arkadaşlarımdan birkaçı hariç hepsiyle sosyal medyada tanıştım. insanın kendisi entel, çevresi dantel olunca sosyal medyaya mecbur kalıyor bir süre sonra.

medyatikliği seviyorum ama aynı zamanda allah belasını versin. seks açısından hep geçici. bu devir beni yoruyor..

güzel oluyor.
henüz buradan kimseyle o aşamaya gelmedim, gelemedim ama özetle normalden bi tık daha rahat bence.

profilimde yazar:
basi bagli,
i***ler no dm,
xx. xx. xxxx,
sadece kızlar,
normal sözlük universiti,
babasının prensi,
manitusunun jigolosu.

şartlar ve olanaklar belli. tanışmak ısteyen qislar eqlesin.