sanalda uzun muhabbet edebilmek ama reelde yapamamak

sizde var mı bilmiyorum ama ben de olan bir durum, normal sözlükte yazarlar ile binbir türlü konuda uzun uzun sohbet ve muhabbet ederken, reelde yapamıyorum aynı şeyi.

normal sözlükte binbir türlü konuda yazarlarla konuşabiliyorum(ki reelde muhabbeti yapılamayacak konuları bile) ama reelde hal hatır sormaktan öteye gidemiyorum, öteye gitmek denir mi bilmem ama karşımdaki kişinin özellikleri hakkında muhabbet ediyorum(işler nasıl, izin kullanıyor musun bugün?) gibi özelliklerinden yani...

ha birde ben kendimden büyüklerle anlaşabiliyorum, önceki entrylerimde +25 dediğim kişiler yani, yav ben 17'im ama niye +25 insanlarla bu kadar iyi anlaşabiliyorum yav(güzel bir durum bir sıkıntım yok ama yine de bir sıkıntı varmış gibi geliyor.)

sandığınız kadar iyi bir konuşmacı olmadığınızı gösteren durum. tabi sanalda vaktiniz var istediğinizi yazmaya, düşünmeye. reel öyle değil. tak diye o anda konuşman lazım. pratikle aşılabilir bir durum ama.

sanalda da reelde de muhabbet etme konusunda ultra başarısız birisi olarak artık muhhabet etme konusuna hiç bulaşmıyorum.
dinliyorum sadece.

muhabbet etme olayı bu kadar zor bir şey olmamalı ama kuracağım en ufak cümlede içimdeki şeytan devreye girerek 'onu sorsam yanlış anlar mı, bunu mu demeliyim, en iyisi bunu söylemeyeyim, özel hayatı hakkında konuşmayayım, o konuya girsem mi...' şeklindeki düşüncelerle aklımla oynuyor.

o yüzden hiçbir konuya girmeyerek insan şeklindeki bir duvara dönüşüyorum.

konuşulacak her şeyi sanalda konuştuysa reelde konuşacak bir şey kalmamışta olabilir.
ben kafama göre, canım isterse muhabbet etmeyi biliyorum ama istemezse canım, ağzımdan lafı cımbızla bile alamazsın. suskunluğum asaletimden değil, insanlardan nefret etmekteyim uzun zamandır. sanal ortamda yapay zeka gibi görüyorum herkesi sıkıntı yok.

sorunun temel nedeni kaygıdır.
yüzyüze görüşüldüğü zaman, konfor alanının dışına çıkılmıştır. istenmeyen bir durumla karşılaşılabilir.
karşılaşılan bu durumu sağlıklı bir şekilde yönetemeyeceğimizden, o ortamda kalmak istemeyiz. bu da insan kendine güvenmediği zaman ortaya çıkar.
kendine güvenmediği için, o buluşmada sorun çıkacağını düşünür. sanalda "nasıl olsa telefonu/ bilgisayarı kapatırım, ortadan kaybolabilirim." çözümüne sahipken, bunu yüzyüze yapamaz.
bana gülerler, konuşurum rezil olurum, beni beğenmeyebilirler...
bir yandan, yüzyüze görüşmelerde birçok faktörün önemi var.
sanalda yazışıyorsak yazı dilinin, yahut konuşuyorsak tonlamaların önemi varken, yüzyüze buluşmalarda oturuş biçiminin, ses tonunun, duruşun, yapılan hareketlerin, yüzdeki ifadelerin, her şeyin önemi var.
kendine güveni olmayan kişi de, önemli olan bu şeyleri bir arada yapamayacağından yahut yapamadığını düşündüğünden, o buluşmayı daha da çok batırır.

istenirse sabahlar olmasın akışkan tatlılığında muhabbetli sohbetler edilir. çok şükür dinlenir bir sese, melodik bir diksiyona ve kafa açacak backrounda sahibiz. ammaaaa canım isteyecek* ve karşılık görecek*.

ikisinde de başarılı olduğumu düşünüyorum. başarısız olduğunu düşünen kişiler de olabilir. bilmenizi isterim ki, o da bir başarısızlık degil, kuvvetle muhtemel muhabbetinizi sevmeyisimdir.