sarılıp gövdesine sımsıkı bir kadın kendini doğurabilir

edip cansever'in hayır hiç yadırgamıyorum şiirinden ayrı bir başlık açılacak kadar güzel bir dize.
karakter yetmediği için tam açamadım başlığı.
''sarılıp gövdesine sımsıkı / bir kadın kendini doğurabilir isterse''
bir gece oturup bunun hakkında uzunca bir yazı yazmak istiyorum fakat bugün çokça yorgunum.

(bkz: şairlerin kafa silken zırvaları)

ikinci yeniciler beni boğuyor.

saçmalamışlar da saçmalamışlar, millet sanat sepet, çok iyi aman tanrım falan diye kırmızı şarap eşliğinde tribe giriyor.

cok cetrefilli 1 vecize.

simdi 1 kadin, kendi govdesine sarilip, kendi kendine munasebetten kendini doguruyor.

1 de kadin neden sımsıkı lan.

şairler masasında değilseniz, yadırganmaya hazırlıklı olmalısınız..

öncelikle cümle uruk-hai türkçesiyle yazılmış. net bir anlatım bozukluğu var. ayrıca biyolojik olarak döllenme olmadan herhangi bir kadının doğurma ihtimali yok. o yüzden cümle türkçeye de biyolojiye de aykırı.

sanatsal olarak da "aykırı bi şeyler yazayım da kimse bi s*kim anlamasın." türünde yazılmış.

merak ettim şiirin tamamını okudum. şiir, bakkal çırağı, peynir, vita marka yağ, maydanoz falan içeriyor. edip abinin kafası iyiydi sanırım bunu yazarken.

bakkal çırağına benzer bir şeydi yokuş aşağı inen
içinde yağ paketleri, peynir
maydanozlar görünen
elinde bir sepetle oydu
ve işin en önemli tarafı
sana söylenecek her şey söylenmiş olurdu

şu dizenin sahibi rakı masasında şiirim geldi deyip şunu soylese kadehi elinden alip dover sonra gönderirim.