şartlar değişince insanlar değişir mi sorusu

maalesef değişir. hani bir sözde diyor ya o ilk gördüğün ,tanıdığın ,sevdiğin insan değil artık.seven yanılmış , sevilen yabancılaşmıştı.

değişmez, değişmem diyen yalan söyler.

başlıkla kastedilen, zorunlu olmayan ve normal sayılamayacak değişiklikler sanırım. yoksa koşullar değiştiğinde insan tutum ve davranışlarının da değişmesinden doğal bir şey olamaz. tutum ve davranışlar koşullar karşısındaki eylemlerimizdir, koşullar değiştiğinde onlara karşı eylemlerimiz de değişir ve bu yadırganacak bir şey değildir. ( diyelim maddi durumunuz iyiyken yanınızdan ayrılmayan, ancak parasız kaldığınızda arayıp sormayan 'iyi gün dostu' tiplere dikkat çekilmek isteniyor belki.)

evet, çoğu zaman şartlar değiştikçe insanların davranışları ve tutumları da değişebilir.

surinam da 30 santim, türkiyede 11,5 cm, demekki değişiyor, ancak göz yaşlarımız aynı

kim olduğuna bağlı.

elbette ki evet diyerek cevap veriyorum, ne kadar çağdaş bir yapıda da olsak bu böyledir diye düşünüyorum, buna dair hatta örneklendirme de yapayım hemen.

çokça özgür olduğumuzu varsayalım, diyelim ki üniversite okuduğumuz şehirde her şey çok güzel, toplum oldukça rahat, dilediğimiz gibi kıyafetler giyinip, sokakta dinlediğimiz şekilde davranış sergileyebiliyoruz.

fakat bu ailemizin yanına döndüğümüz zaman bazen o yerin toplumu, bazen aile hali nedeniyle değişik bir hal alabiliyor. topluma yahut aileye göre yaşayalım demiyorum ama netice olarak sosyal bir varlığız ve ne denir hani nabza göre şerbet. tam olarak bu durum işte, kendimizi konfor alanında hissettiğimiz zaman arzu ettiğimiz biçimde, kendimiz gibi yaşarız, ancak konfor alanında değil isek o zaman kendimiz gibi olamıyor ve şartların getirdiği nedenlere göre başkası oluyoruz.

bunda istisnalar da vardır diye düşünüyorum, bazı insanlar o kadar aşmış haldeler ki nerede olurlarsa olsunlar, kendileri olmayı başarabiliyorlar ki bu bence mükemmel bir olay. bu bana göre gerçek anlamda zaman içinde mutluluğa sahip olabilmektir. böyle bir insan yalnız dahi olsa, yalnız değildir diye düşünüyorum, çünkü kendisi, ruhu, bedeni ile adeta her şeye meydan okuyabilecek güçtedir.

bu gibi insanlar da bana göre toplumun ışığı, yıldızı, aydınıdır. bu gibi insanların artması ve şartlara göre olan benliğimizi değiştirmediğimiz güzel günlere diyorum, daima hep kendimiz olabileceğimiz güzel, mutlu günlere.

değişmeyen tek şey değişimin kendisidir. insan da değişmek yeni duruma adapte olmak durumundadır. haliyle insan da değişmelidir,değişir. diyorum.