satrancın ırkçı faşist ve gerici bir oyun olması

bugün fark edip sinirden satranç tahtasını kırmama neden olan olay. beyaz taraf bendim ve oyuna başladım tam o anda 'neden oyuna beyaz taraf başlıyor niye siyah değil' sorusunu aklımdan geçirdim. siyahlara uygulanan ırkçılık satrancı da esir almıştı.

tahtayı kırmayaydın iyiydi. neyse sobada yakarsın.*

aynı zamanda "eril" düzenin dayatmasıdır. kral var kraliçe yok.
aynı zamanda hayvan haklarını gasp eden bir oyundur. hayvanlar zorla bir noktadan bir noktaya götürülür.

(bkz: piyonlar ölümsüzdür)
(bkz: siyahlar onurumuzdur)

hayır bak insanların liderler tarafından ne kadar kolay çar çur edilebileceğini anlatıyor desen tamamım, ama bu kafayla farklı dillerle konuşmanın kendisi de ırkçı bir eylemdir de dersin. onlar taş, insan değiller. ortada bir ten rengi yok yani ki ayrıştırıcılıktan söz edesin.

ayrıca terftir de ne o öyle renksiz sadece siyah beyaz.

büyük bir aydınlanma yaşamama vesile olan başlık. tanımı okumamla birlikte soluğu go tahtasının yanında almam bir oldu. go tahtama uzun uzun ve minnetle sarıldım. siyah taşları kutusundan çıkarıp usulca sevdim. beyaz taşlara ise teşekkür ettim. anladım ki; go, ilerici, demokrat ve eşitlikçi bir oyundu. zira go oyununda oyuna siyah taşlar başlar. işte bu ahval ve şerait içinde gaza gelerek slogan atmaya başladım; ''yaşasın go kahrolsun satranç!'' ''satrancın kibri varsa go'nun tevazusu var!'' ''go taşları kardeş, satranç taşları kalleş!'' ''go'nun onuru, satrancın kokuşmuşluğunu silecek!''...

arkadaşımıza bu yeni ve özel bakış açısını bizlere kazandırdığı için çok teşekkür ediyorum. var olsun!

hiç gey ve kadın karakter içermemesiyle kesinlikle faşist bir oyundur. hele o piyonlar yok mu... dizilmişler waffen ss gibi geçit yapıyorlar sanki. kınıyorum bu oyunu.

siyah taş beyaz taş, asyalı taş, bir tane uzun boylu kaslı taş, bir de minyon sevimli taş, bir lgbti birey taş bu birine gizli duygular besliyor tabi sonra açılıyor sevgili oluyorlar falan o ayrı, bir tane çirkin ama kültürlü taş, yaşlı taş olmazsa olmaz. esas taş, oyunculuğu kötü olacak şekilde. hayvan olan taşları istekleri dışında oynatamıyoruz ama şahı falan elimizde oynatıyoruz, rok serbest ne alakaysa rasim ozan orada da karşımıza çıkıyor. tahtada her renk var, sayılar ve harflerin olduğu yerde de sonsuz işareti var çünkü masonlar hep kurcalamış oraları.

şimdiye kadar yazılanlardan ideal satrancı çıkardım. adı da şaçmanç. hadi oynayın nasıl oynayacaksanız.

aslında beyaz başlar diye bir kural yoktur. açık renk başlar diye bir kural vardır. yani taşların rengini siyah ve beyaz yerine açık kahve ve koyu kahve alırsanız sıkıntı kalmaz.

bazı afro amerikalıların beyazlardan doğan ve daha açık tenli siyahilerle sorunu olabilir ama bu bizi ilgilendirmez.

not: kraliçe vardır. hatta orijinal isimlendirmede bizim fil dediğimiz piskopos yani bishop dır ama bizde kadınların hükümdar olma hakkı islamiyet sonrası yoktur. ayrıca da iyi ki adını müftü değil fil koymuşlar bishop u türkçeleştirirken.

satrançta kraliçe yok demiş birisi, hayır var. senin vezir dediğine ingilizler "queen" diyor.

zaten taşlar arası kardeşlik yok. piyon sınıfı da kendilerini önden salan egemenlere karşı birleşmek yerine birbirini kırıyor.

bahsedilen şeyler varmı bilmem ama antik bir oyun olduğu aşikardır.
antik devirlerde olduğu üzere tüm oyun krallardan birinin alınmasına yöneliktir ve en güçlü taş olan vezir de aslında kralın baş fedaisidir. piyonlar meydan savaşı yaparlar ve yaya oldukları için yavaş yavaş ilerler. yani mantık öyledir.